Ο άντρας της φωτογραφίας είναι ο Αντνάντ, σιδεράς από τη Συρία.
Η φωτογραφία του Αντνάντ είναι αφιερωμένη σε όλους όσους επιχειρούν να χαράξουν "μεταναστευτική πολιτική", ενώ οι μόνοι μετανάστες που έχουν δει στη ζωή τους είναι μέσα απ’ τα φιμέ τζάμια τους σε κάποιο φανάρι...
Αλλά είναι εξαιρετικά αφιερωμένη και σ’ όλους όσους αισθάνονται συνεργάτες, συνοδοιπόροι και αλληλέγγυοι με τους ανθρώπους αυτούς. Που ήρθαν στην Ελλάδα από επιλογή κι ανάγκη και κουβάλησαν εδώ ένα κομμάτι της πατρίδας τους.
Το μέλλον του Αντνάντ μάλλον δεν μπορούμε να το αλλάξουμε πολύ. Η ζωή του όλη είναι (και θα είναι) ένα σιδέρωμα. Έχει πλάκα, κολώνες και δοκάρια. Έχει και μερικά γκολ. Πέντε για την ακρίβεια. Γιατί ο Αντνάντ έχει πέντε παιδιά.
Μπορούμε πάντως σίγουρα ν’ αλλάξουμε το μέλλον των παιδιών αυτών! Που μαθαίνουν ελληνικά, παίζουν με ελληνόπουλα, ερωτεύονται εδώ και ζουν με τα παιδιά μας.
Η φωτογραφία του Αντνάντ είναι αφιερωμένη σε όλους όσους επιχειρούν να χαράξουν "μεταναστευτική πολιτική", ενώ οι μόνοι μετανάστες που έχουν δει στη ζωή τους είναι μέσα απ’ τα φιμέ τζάμια τους σε κάποιο φανάρι...
Αλλά είναι εξαιρετικά αφιερωμένη και σ’ όλους όσους αισθάνονται συνεργάτες, συνοδοιπόροι και αλληλέγγυοι με τους ανθρώπους αυτούς. Που ήρθαν στην Ελλάδα από επιλογή κι ανάγκη και κουβάλησαν εδώ ένα κομμάτι της πατρίδας τους.
Το μέλλον του Αντνάντ μάλλον δεν μπορούμε να το αλλάξουμε πολύ. Η ζωή του όλη είναι (και θα είναι) ένα σιδέρωμα. Έχει πλάκα, κολώνες και δοκάρια. Έχει και μερικά γκολ. Πέντε για την ακρίβεια. Γιατί ο Αντνάντ έχει πέντε παιδιά.
Μπορούμε πάντως σίγουρα ν’ αλλάξουμε το μέλλον των παιδιών αυτών! Που μαθαίνουν ελληνικά, παίζουν με ελληνόπουλα, ερωτεύονται εδώ και ζουν με τα παιδιά μας.
Τα παιδιά των μεταναστών αξίζουν μια πιο ζεστή αγκαλιά. Τώρα που πλησιάζει η 25η Μαρτίου ας το σκεφτούμε καλύτερα. Συγκρίνοντας μάλιστα τις συνθήκες εργασίας του Αντνάντ με τις δικές μας, ίσως καταλάβουμε γιατί τα παιδιά του θα αριστεύσουν και φέτος στο σχολείο.