Γυαλιά καρφιά, λένε, τα έκανε σήμερα το πρωί ένας αγανακτισμένος πολίτης στην Πολεοδομία Χανίων. Μπήκε κι έσπασε ό,τι βρήκε μπροστά του.
Προφανώς είναι καταδικαστέα η πράξη του. Όμως τελικά τι είναι είδηση στην Ελλάδα;
Είναι άραγε είδηση ότι χάνονται καθημερινά χιλιάδες ανθρωποώρες στις Πολεοδομίες της χώρας; Όχι φυσικά.
Είναι είδηση ότι καθημερινά εξευτελίζονται πολίτες κι επιστήμονες μηχανικοί περιμένοντας, χωρίς τελικά να κάνουν τη δουλειά τους; Όχι.
Είναι είδηση ότι αν δεν έχεις «γνωστό» ο χρόνος διεκπεραίωσης μιας υπόθεσης πολλαπλασιάζεται εκθετικά; Όχι.
Είναι είδηση ότι καθημερινά πολλές δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν «επειδή δεν έχουν προσωπικό»; Όχι βέβαια.
Όλ’ αυτά τα έχουμε πια συνηθίσει. Εν πολλοίς τα έχουμε αποδεχτεί κιόλας. Είναι το πεπρωμένο μας, η μοίρα μας, κάτι που (μας έχουν πείσει ότι) δεν αλλάζει...
Είδηση είναι όταν βγει κάποιος εκτός εαυτού. Όταν κάποιος δεν αποδεχτεί άλλο τις χαμένες ανθρωποώρες, τη χαμένη αξιοπρέπεια, την παράλογη αντιμετώπιση. Όταν κάποιος ωθείται στον παραλογισμό.
Κανείς φυσικά δε λέει να φτάσουμε στο σημείο μηδέν και να γίνουμε ζούγκλα. Κι ο καθένας που νομίζει ότι αδικήθηκε να καταστρέφει δημόσια περιουσία. Ομολογώ μάλιστα ότι στο συγκεκριμένο περιστατικό δε γνωρίζω και πολλές λεπτομέρειες.
Αλλά όλοι το βλέπουμε πια: η τραμπάλα σήμερα έχει κάτσει στο άλλο άκρο. Και χρειάζεται αντίβαρο!
Για ν’ αποφύγουμε λοιπόν παρόμοια περιστατικά η λύση δεν είναι να βάλουμε ανιχνευτές στις εισόδους ή φρουρούς στις αίθουσες. Η λύση είναι να βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών του κράτους προς τον πολίτη.
Να νιώσει ο πολίτης σεβασμό: του χρόνου και της προσωπικότητάς του. Να νιώσει ο φορολογούμενος ότι τα χρήματα απ’ τη φορολογία του πιάνουν τόπο. Ότι δε χρειάζεται να ξαναπληρώσει, στην υπηρεσία της οποίας τη λειτουργία χρηματοδοτεί με τους φόρους του, για να κάνει μια δουλειά.
Μέχρι να εμπεδωθεί αυτό το συναίσθημα, οι πολίτες θα συσσωρεύουν οργή. Για ένα σύστημα που τους φορολογεί, αλλά δεν τους παρέχει προστιθέμενη αξία.
Κι ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να εκφράζει την οργή του:
Προφανώς είναι καταδικαστέα η πράξη του. Όμως τελικά τι είναι είδηση στην Ελλάδα;
Είναι άραγε είδηση ότι χάνονται καθημερινά χιλιάδες ανθρωποώρες στις Πολεοδομίες της χώρας; Όχι φυσικά.
Είναι είδηση ότι καθημερινά εξευτελίζονται πολίτες κι επιστήμονες μηχανικοί περιμένοντας, χωρίς τελικά να κάνουν τη δουλειά τους; Όχι.
Είναι είδηση ότι αν δεν έχεις «γνωστό» ο χρόνος διεκπεραίωσης μιας υπόθεσης πολλαπλασιάζεται εκθετικά; Όχι.
Είναι είδηση ότι καθημερινά πολλές δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν «επειδή δεν έχουν προσωπικό»; Όχι βέβαια.
Όλ’ αυτά τα έχουμε πια συνηθίσει. Εν πολλοίς τα έχουμε αποδεχτεί κιόλας. Είναι το πεπρωμένο μας, η μοίρα μας, κάτι που (μας έχουν πείσει ότι) δεν αλλάζει...
Είδηση είναι όταν βγει κάποιος εκτός εαυτού. Όταν κάποιος δεν αποδεχτεί άλλο τις χαμένες ανθρωποώρες, τη χαμένη αξιοπρέπεια, την παράλογη αντιμετώπιση. Όταν κάποιος ωθείται στον παραλογισμό.
Κανείς φυσικά δε λέει να φτάσουμε στο σημείο μηδέν και να γίνουμε ζούγκλα. Κι ο καθένας που νομίζει ότι αδικήθηκε να καταστρέφει δημόσια περιουσία. Ομολογώ μάλιστα ότι στο συγκεκριμένο περιστατικό δε γνωρίζω και πολλές λεπτομέρειες.
Αλλά όλοι το βλέπουμε πια: η τραμπάλα σήμερα έχει κάτσει στο άλλο άκρο. Και χρειάζεται αντίβαρο!
Για ν’ αποφύγουμε λοιπόν παρόμοια περιστατικά η λύση δεν είναι να βάλουμε ανιχνευτές στις εισόδους ή φρουρούς στις αίθουσες. Η λύση είναι να βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών του κράτους προς τον πολίτη.
Να νιώσει ο πολίτης σεβασμό: του χρόνου και της προσωπικότητάς του. Να νιώσει ο φορολογούμενος ότι τα χρήματα απ’ τη φορολογία του πιάνουν τόπο. Ότι δε χρειάζεται να ξαναπληρώσει, στην υπηρεσία της οποίας τη λειτουργία χρηματοδοτεί με τους φόρους του, για να κάνει μια δουλειά.
Μέχρι να εμπεδωθεί αυτό το συναίσθημα, οι πολίτες θα συσσωρεύουν οργή. Για ένα σύστημα που τους φορολογεί, αλλά δεν τους παρέχει προστιθέμενη αξία.
Κι ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να εκφράζει την οργή του:
Ένας «αγριεμένος» Κρητικός μπορεί να μπει και να τα σπάσει όλα. Ένας «πολιτισμένος» πρωτευουσιάνος μπορεί να μπει στο Internet και να κλείσει ένα δίκλινο στη Μύκονο τη μέρα των εκλογών. Ένας «φιλήσυχος» οικογενειάρχης μπορεί να πιστέψει ότι η λύση είναι ο Καρατζαφέρης.
Αλλά η οργή είναι οργή, παντού η ίδια. Είδηση δεν είναι όταν εμφανίζεται, αλλά όταν γεννιέται. Κι όσο δεν τη βλέπουν, τόσο εξαπλώνεται.
29 σχόλια:
Οχι...Μυκονο θα πάει ο πολεοδόμος...
και θα μείνει στο χλιδάτο ξενοδοχείο...
και οι άλλοι... ή θα τον λαδώσουν... για να λένε καλημέρες όταν θα συναντηθούνε στο Λόμπι... ή θα μείνουν... να ψηφίσουν...
Για μία δίκαια πολιτεία γαμώ το!!!!
"... Είδηση είναι όταν βγει κάποιος εκτός εαυτού. Όταν κάποιος δεν αποδεχτεί άλλο τις χαμένες ανθρωποώρες, τη χαμένη αξιοπρέπεια, την παράλογη αντιμετώπιση. Όταν κάποιος ωθείται στον παραλογισμό".
Aυτό κατάντησε να είναι είδηση γιατί αυτό πουλάει. Ίσως γι αυτό εξοργίζουν τον κόσμο... Για το "μετά"...
Άστα να πάνε...
Κώστας
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
Είδηση δεν είναι ...
να έχει φτάσει κάποιος
στο έσχατο όριο αγανάχτησης με την
πολεοδομία ή άλλες δημοσ. υπηρεσίες.
Είδηση είναι ότι ανεχόμαστε οι πιο
πολλοί πολίτες τέτοιες καταστάσεις !!!
Απλώς κάποιοι δεν έχουν αντοχές ...
Και άλλοι στέλνουν μηνύματα... με την γαμω-αποχή τους...
ΕΛΕΟΣ!!!!
καλημερα φιλε ikor.
ειδηση ειναι να μην οργιστει καποιος με τοσα παραλογα που συμβαινουν σε αυτη την χωρα..
Μηπως για να βελτιωθει η παροχη υπηρεσιων προς τους πολιτες πρεπει να το διεκδικησουμε πιο εντονα;
Καλημερα
aKanonisti, καλησπέρα!
Εδώ πάντως ισχύει: "η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα;"
Δηλαδή, η απάθειά μας τροφοδοτεί την ασυδοσία ορισμένων, ή η ασυδοσία ορισμένων δημιουργεί την απάθεια των πολιτών;
Καλησπέρα κ.Βλουτή!
Ενδιαφέρουσα οπτική: προβάλλουμε ό,τι πουλάει. Άρα "παράγουμε" την αντίδραση που πουλάει.
Η αντίδραση των πολιτών όμως προϋποθέτει δράση. Εν προκειμένω αδράνεια. Εσκεμμένη!
Side21, καλησπέρα!
Πράγματι, είδηση είναι πως έχουμε συμβιβαστεί μ' αυτές τις καταστάσεις.
Και (δυστυχώς) έχει πολιτικό κόστος ν' αλλάξουν τα πράγματα. Γιατί κανείς δεν θα επικροτήσει εκείνον που θα σπάσει αυγά, όλοι όμως θα χειροκροτήσουν εκείνον που τους ξελάσπωσε σε μια υπόθεση...
Laplace, καλησπέρα!
Δυστυχώς από την πολλή οργή περάσαμε στην απάθεια. Μπήκαμε στο όριο πλαστικότητας, όπως λέμε κι εμείς οι μηχανικοί.
Δηλαδή δεν αντιδρούμε πλέον σε τίποτα...
Καλησπέρα Αντώνη!
Εκείνο που σίγουρα χρειάζεται είναι να αντιμετωπιστεί το ζήτημα θεσμικά. Ένας-ένας δεν πρόκειται ποτέ να πετύχουμε τίποτα.
Αλλά, αλήθεια, το θέλει αυτό η πλειοψηφία των πολιτών σήμερα; Ή μήπως η χαοτική λειτουργία βολεύει ορισμένους;
είδηση θα 'ναι να γυρνάμε από τις δημόσιες υπηρεσίες και να τραγουδάμε "είμαι κεφάτος γυρνάω από το δημόσιο"
Έτσι μένουμε στην επιφάνεια των πραγμάτων, και χάνουμε τα σημαντικά... Καλημέρα απο την παγωμένη ΝΖ...
Ενώ τώρα b|a|s|n\i/a τραγουδάμε στην καλύτερη περίπτωση: "σε πότισα ροδόσταμο, με πότισες φαρμάκι"!
Ναι, αυτό θα είναι είδηση! Καλό απόγευμα!
Καλησπέρα από την καυτή Αθήνα Artanis και καλώς ήρθες!
Ναι, έτσι μένουμε στην επιφάνεια και δεν αναλύουμε ποτέ τι γεννάει τέτοια φαινόμενα.
Γι' αυτό δεν τα αντιμετωπίζουμε, αλλά απλώς τα σχολιάζουμε.
Ωραίο άρθρο Γιάννη. Και πολύ σωστό! Αν δεν αλλάξουν ριζικά ορισμένες καταστάσεις, όλος ο Κόσμος θα γίνει ένας τεράστιος αγανακτισμένος Κρητικός!!! Καλή μέρα φίλε.
Καλησπέρα σου! ..Είδηση θα ήταν ότι όλα λειτουργούν άψογα... κ εύρυθμα στις δημόσιες υπηρεσίες.. δυστυχώς παράνοια..
Να είσαι καλά elgrecogr!
Καλά το να γίνουμε Κρητικοί δεν είναι κακό! :-)
Μακάρι πάντως να κινητοποιηθούμε και να αλλάξουμε παγιωμένες καταστάσεις.
Καλό ΣΚ!
Καλησπέρα Roadartist!
Πράγματι, αυτό θα ήταν είδηση! Όνειρα θερινής νυκτός, με τα σημερινά δεδομένα.
Εκτός αν βρεθεί κανένας "τρελός" που δε θα λογαριάζει το πολιτικό του μέλλον και συγκρουστεί με παγιωμένες καταστάσεις.
Τριών ειδών οι ειδήσεις.
ΚΑΛΕΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ
Είδηση θα 'ταν να μην ξανακούσουμε ΑΣΧΗΜΕΣ...
Καλώς σε βρίσκω,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Είσαι απόλυτα σωστός
με την ανάλυση σου
φαίνεται τα προβλήματα
τα νοιώθεις στο πετσί σου
αυτά που μας στεναχωρούν
αυτά που μας πληγώνουν
σιγά αργά και σταθερά
να μας απομονώνουν
κι είμαστε όλοι; απαθείς
θέμε να βολευτούμε
και ίσως αποκλειστικά
την πάρτη μας κοιτούμε.
Πρέπει να αντιδράσουμε
νομίζω πως μπορούμε
τον τόπο μας καλύτερο
αξίζει να τον δούμε.
...κι άντε να δούμε που θα καταλήξουμε! Φιλιά πολλά και καλό Σ/Κ
Εννοείτε φίλε μου. :D Τα ξαδέλφια μου είναι στην Κρήτη. Απλά λέω οτι θα αντιδράσει ο αγανακτισμένος κόσμος με τρόπους όχι και τόσο ήπιους... Καλό σ/κ να χεις
Καλησπέρα ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ!
Δυστυχώς, οι καλές ειδήσεις είναι συνήθως αδιάφορες! Μόνο οι άσχημες πουλάνε.
Είδηση πάντως θα είναι και το ν' αρχίσουν να καλλιεργούν στον κόσμο προσδοκίες, αντί για μοιρολατρία!
Φάνη, κάθε επίσκεψη
στην Πολεοδομία
χρειάζεται υπομονή
και θέλει ψυχραιμία.
Αν φέρουν στην οργάνωση
μια καινοτόμα σκέψη,
θα δώσουν σ’ όλους κίνητρα
κι η γκρίνια θα στερέψει.
Αλλιώς όλοι θα είμαστε
δέσμιοι ομηρίας,
και το ρουσφέτι θα 'ναι διαρκώς
ψευδαίσθηση εξουσίας.
Dreamer-angel, είδηση θα είναι να καταλήξουμε σε καταστάσεις που δε θ' ακούμε τέτοια περιστατικά!
Φιλιά!
Ναι, elgrecogr, το κατάλαβα! Πλάκα έκανα.
Και φυσικά ο τρόπος αυτός αντίδρασης δεν ταιριάζει ούτε στο σύνολο των Κρητικών! Αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της.
Να περνάς καλά φίλε!
Γεια σου Ikor,
εχει πολύ δίκιο. Δεν έχω συχνά σχέση με τις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες, αλλά όποτε έχω πάντοτε φεύγω παραπονεμένος. Νομίζω πως για κάποιον που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του είναι λογικό να θυμώσει αν δει ότι τον "κοροιδεύουν". Τώρα αν περάσαμε στην απάθεια δεν ξέρω, νομίζω ότι είναι πρισσότερο απογοητευση. Η πεποίθηση ότι "ότι και να κάνω δεν είναι αρκετό" οπότε δεν κάνω τίποτα. Δεν λέω ότι είνια σωστό φυσικά, αλλά κάποιος που δουλεύει όλη μέρα δεν έχει και πολλές άμυνες απέναντι στην αδικία.
Καλησπέρα NdN!
Ευτυχώς που δεν έχεις συχνή αλληλεπίδραση με τις ελληνικές υπηρεσίες...
Ενώ μάλιστα υπάρχουν και πολλοί υπάλληλοι που είναι συνεπείς και θέλουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους (πιθανώς είναι κι η πλειοψηφία), υπάρχουν ορισμένοι που καθηλώνουν τη δημόσια διοίκηση, για να έχουν οι ίδιοι ρόλο "μεσάζοντα".
Αυτό σπάει μόνο εκ των άνω. Οι πολίτες μεμονωμένα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως! Χρειάζεται πολιτική βούληση και το βλέμμα στο μακροπρόθεσμο, όχι στην επανεκλογή...
Δημοσίευση σχολίου