Με τον υποσυνείδητο φόβο ότι θα τους κατηγορήσουν ως εγκληματίες, οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης επικαλούνται τους τελευταίους μήνες το ίδιο άλλοθι: «Αυτό που έκανα είναι νόμιμο. Γιατί με κατηγορείτε;»
Εντάξει κύριε Τσιτουρίδη, είναι «νόμιμο» να διορίζετε τους στενούς κομματικούς σας φίλους ως συνεργάτες σας. Είναι όμως θεμιτό αμέσως μετά αυτοί να κατηγορούνται για σκάνδαλα στο ΙΚΑ και στην περίπτωση των ομολόγων;
Εντάξει κύριε Κεφαλογιάννη, δεν είναι «παράνομο» να ασκείτε πιέσεις σε αστυνομικούς για να αλλάξουν τις καταθέσεις τους προκειμένου να καλύψετε εμπόρους ναρκωτικών. Είναι όμως θεμιτό να κατηγορείται γι’ αυτό ο στενότερος σύμβουλος του πρωθυπουργού της Ελλάδας;
Εντάξει κύριε Λιάπη, δε σας απαγορεύει το Σύνταγμα να σας πληρώνουν οι πλούσιοι φίλοι σας ένα ταξίδι στη Γερμανία για να δείτε την Εθνική. Είναι όμως θεμιτό να δέχεστε τέτοια "δώρα" κατά τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων σας;
Εντάξει κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι «νόμιμο» να εκδίδονται πιστωτικά τιμολόγια για έναν πελάτη. Είναι όμως θεμιτό να δέχεστε τέτοια «εξυπηρέτηση» για ολόκληρο τον εξοπλισμό του γραφείου σας κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου;
Εντάξει κύριε Παυλίδη, δεν απαγορεύεται να διορίσετε ως ειδικό σας σύμβουλο έναν παιδικό σας φίλο. Είναι όμως θεμιτό να πρόκειται για έναν άνθρωπο που εγκαλείται για παράβαση καθήκοντος και διώκεται με την κατηγορία της δωροδοκίας από εφοπλιστή;
Εντάξει κύριε Γεροντόπουλε, δεν σας απαγορεύει το Σύνταγμα να υπογράφετε τον αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης. Είναι όμως θεμιτό να γίνεστε υποχείριο συμφερόντων και να επικαλείστε μετά τη μειωμένη διανοητική σας ικανότητα ή ότι δεν γνωρίζατε τι υπογράφετε;
Εντάξει κύριε Βουλγαράκη, είναι «νόμιμο» να ιδρύετε επιχειρήσεις και να φοροδιαφεύγετε μέσω off-shore εταιριών προκειμένου να διαχειριστείτε τα 52 ακίνητα που έχετε. Είναι όμως θεμιτό αυτό να γίνεται κατά τη διάρκεια της υπουργίας σας; Είναι θεμιτό την ημέρα που η κυβέρνησή σας φορολογεί τα εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας, να θεωρείτε τη φοροδιαφυγή ως κάτι αυτονόητο; Και πότε προλαβαίνετε να ασχολείστε και με τα προβλήματα του υπουργείου και με τις επιχειρήσεις σας;
Εντάξει κύριε Ρουσόπουλε, δεν είναι «παράνομο» να εργάζεται η σύζυγός σας. Και είναι σίγουρα ρατσισμός να αντιμετωπίζουμε σήμερα τη Γυναίκα σαν αξεσουάρ της οικιστικής μας διακόσμησης. Είναι όμως άραγε θεμιτό αυτός που καταγράφει την κοινή γνώμη (=δημοσιο-γράφος) να γνωρίζει πρώτα τη δική σας «γνώμη»; Είναι θεμιτό να ελέγχουν και να κρίνουν τους κυβερνώντες οι συγγενείς τους;
Τα παραδείγματα δυστυχώς δεν έχουν ούτε αρχή, ούτε τέλος. Τα πιο επίκαιρα όμως είναι και τα πιο σημαντικά.
Γιατί αποδεικνύουν, για άλλη μια φορά, ότι η εξουσία είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης: εσένα σε δείχνει γίγαντα κι όλους τους άλλους νάνους. Δεν έχει σημασία τι λέν' οι άλλοι, αρκεί οι πράξεις σου να έχουν την επίφαση «του νόμου».
Ποιου «νόμου» όμως; Αγνοούν όλοι αυτοί (ίσως κι οι προηγούμενοι, ελπίζω πάντως όχι κι οι επόμενοι) ότι ο λαός δεν αποδέχεται μόνο τους «νόμους» που γεννάει η εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Εκτός απ' τους δικούς σας, υπάρχουν κι οι άγραφοι νόμοι. Αυτοί που λένε ότι πολιτική σημαίνει «Δίνω» κι όχι «παίρνω». Που λένε ότι η εξουσία είναι Ευθύνη κι όχι εισιτήριο για τα σαλόνια των ισχυρών.