Μια χώρα που τα προηγούμενα χρόνια είχε κάνει άλματα προόδου σε δομές και υποδομές της κοινωνίας της, δικαιούται να έχει υψηλούς στόχους. Αξίζει να τη διοικούν κυβερνήτες με όραμα. Μέχρι να μπουν τα α-κατάλληλα πρόσωπα στην κατάλληλη θέση...
Στα μέσα Δεκέμβρη 2007, ο Πρωθυπουργός της χώρας λαμβάνει υλικό που αποδεικνύει μερικές από τις ατασθαλίες του πανίσχυρου διοικητή του Υπουργείου. Τον οποίον μάλιστα ο ίδιος είχε επιλέξει και είχε εξοπλίσει με υπερ-αρμοδιότητες! Αμέσως τον ωθεί σε παραίτηση...
Η παραίτηση όμως έπεσε λίγο βαριά στο έως τότε δεξί χέρι του Πρωθυπουργού. Και εκτός από την παραίτηση, ωθείται και σε απόπειρα αυτοκτονίας! (Ευτυχώς η απόπειρα δεν είχε επιτυχία ανάλογη με αυτή που φαίνεται ότι είχε επιδείξει σε πλήθος αποχαρακτηρισμών αρχαιολογικών χώρων...)
Ο Πρωθυπουργός βαδίζει στον μόνο δρόμο που γνωρίζει να περπατάει: να φαινόμαστε πολιτικώς ορθοί μέχρι να ξεχάσει η κοινή γνώμη την ουσία.
Δηλώνει ότι «η υπόθεση θα διαλευκανθεί πλήρως», αλλά αρνείται να επιτρέψει στη δικαιοσύνη να μάθει ποιος του παρέδωσε το υλικό! Δηλώνει ότι θα υπάρξει «μηδενική ανοχή στη διαφθορά», αλλά δεν μπορεί για άλλη μια φορά να αποτρέψει τους άμεσους συνεργάτες του από κατάχρηση εξουσίας! Δεν μπαίνει καν στον κόπο να περικόψει αρμοδιότητες από τη Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να μην κάνει κι ο επόμενος τα ίδια...
Γιατί γίνονται όλα αυτά σήμερα; Την απάντηση την έδωσε το 1911 ο Καβάφης:
«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νά ‘ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις»
Ο σημερινός Πρωθυπουργός έγινε Πρόεδρος Κόμματος πριν περάσει από πολιτικές περιπέτειες. Η μόνη του υπουργική προσφορά στην πολιτική είναι η θητεία του στο Υπουργείο Πολιτισμού. Πλασαρίστηκε απλώς ως «ο πιο κατάλληλος» για να ξαναφέρει την παράταξή του στην εξουσία. Καθιερώθηκε κατόπιν στην κοινή γνώμη ως ο κήνσορας της ηθικής!
Εκτός αυτού, η παράταξή του έμεινε επί πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση. Όμως τα χρόνια αυτά δεν τα αξιοποίησε για να μάθει. Τα στελέχη της καλλιέργησαν στην κοινή γνώμη την εντύπωση ότι η εξουσία δεν είναι ευθύνη, είναι λάφυρο! Προφανώς προετοιμάζοντας την απόπειρα συμψηφισμού που θα επακολουθούσε.
Πάσχουμε σήμερα στα κριτήρια της «καταλληλότητας». Νομίζουμε ότι καταλληλότερος είναι εκείνος που έχει πιο γυαλιστερό πρόσωπο ή μεγαλύτερη ικανότητα παραγωγής της πιο έξυπνης ατάκας.
Υπάρχει ωστόσο ακόμα μια μερίδα πολιτών που θεωρεί ότι ο πλέον κατάλληλος είναι εκείνος που επιλέγει τη σωστή Ιθάκη σε κάθε φάση της ζωής του. Εκείνος που έχει πάντα στο νου του τον προορισμό και ζει για το ταξίδι.
Που ξέρει ότι για να φτάσεις εκεί χρειάζονται συγκρούσεις κι όχι συμβιβασμοί. Που γνωρίζει ότι στον προορισμό πρέπει να φτάσεις...
«πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη»
Στα μέσα Δεκέμβρη 2007, ο Πρωθυπουργός της χώρας λαμβάνει υλικό που αποδεικνύει μερικές από τις ατασθαλίες του πανίσχυρου διοικητή του Υπουργείου. Τον οποίον μάλιστα ο ίδιος είχε επιλέξει και είχε εξοπλίσει με υπερ-αρμοδιότητες! Αμέσως τον ωθεί σε παραίτηση...
Η παραίτηση όμως έπεσε λίγο βαριά στο έως τότε δεξί χέρι του Πρωθυπουργού. Και εκτός από την παραίτηση, ωθείται και σε απόπειρα αυτοκτονίας! (Ευτυχώς η απόπειρα δεν είχε επιτυχία ανάλογη με αυτή που φαίνεται ότι είχε επιδείξει σε πλήθος αποχαρακτηρισμών αρχαιολογικών χώρων...)
Ο Πρωθυπουργός βαδίζει στον μόνο δρόμο που γνωρίζει να περπατάει: να φαινόμαστε πολιτικώς ορθοί μέχρι να ξεχάσει η κοινή γνώμη την ουσία.
Δηλώνει ότι «η υπόθεση θα διαλευκανθεί πλήρως», αλλά αρνείται να επιτρέψει στη δικαιοσύνη να μάθει ποιος του παρέδωσε το υλικό! Δηλώνει ότι θα υπάρξει «μηδενική ανοχή στη διαφθορά», αλλά δεν μπορεί για άλλη μια φορά να αποτρέψει τους άμεσους συνεργάτες του από κατάχρηση εξουσίας! Δεν μπαίνει καν στον κόπο να περικόψει αρμοδιότητες από τη Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου Πολιτισμού, ώστε να μην κάνει κι ο επόμενος τα ίδια...
Γιατί γίνονται όλα αυτά σήμερα; Την απάντηση την έδωσε το 1911 ο Καβάφης:
«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νά ‘ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις»
Ο σημερινός Πρωθυπουργός έγινε Πρόεδρος Κόμματος πριν περάσει από πολιτικές περιπέτειες. Η μόνη του υπουργική προσφορά στην πολιτική είναι η θητεία του στο Υπουργείο Πολιτισμού. Πλασαρίστηκε απλώς ως «ο πιο κατάλληλος» για να ξαναφέρει την παράταξή του στην εξουσία. Καθιερώθηκε κατόπιν στην κοινή γνώμη ως ο κήνσορας της ηθικής!
Εκτός αυτού, η παράταξή του έμεινε επί πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση. Όμως τα χρόνια αυτά δεν τα αξιοποίησε για να μάθει. Τα στελέχη της καλλιέργησαν στην κοινή γνώμη την εντύπωση ότι η εξουσία δεν είναι ευθύνη, είναι λάφυρο! Προφανώς προετοιμάζοντας την απόπειρα συμψηφισμού που θα επακολουθούσε.
Πάσχουμε σήμερα στα κριτήρια της «καταλληλότητας». Νομίζουμε ότι καταλληλότερος είναι εκείνος που έχει πιο γυαλιστερό πρόσωπο ή μεγαλύτερη ικανότητα παραγωγής της πιο έξυπνης ατάκας.
Υπάρχει ωστόσο ακόμα μια μερίδα πολιτών που θεωρεί ότι ο πλέον κατάλληλος είναι εκείνος που επιλέγει τη σωστή Ιθάκη σε κάθε φάση της ζωής του. Εκείνος που έχει πάντα στο νου του τον προορισμό και ζει για το ταξίδι.
Που ξέρει ότι για να φτάσεις εκεί χρειάζονται συγκρούσεις κι όχι συμβιβασμοί. Που γνωρίζει ότι στον προορισμό πρέπει να φτάσεις...
«πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη»
Αυτοί οι πολίτες πλουτίζουν μέσα από συζητήσεις. Καλλιεργούν τη νεωτερικότητα αντλώντας παραστάσεις από την κοινωνία κι όχι από την τηλεόραση. Και προς το παρόν σιωπούν. Αλλά δε θα είναι για πάντα μουγγοί!
Αναρτήσεις
12 σχόλια:
Γιάννη καλημέρα.
Εγώ είμαι της άποψης:
Τα πορτοκάλια του χωριού χωρούν σ' ένα μπαπόρι, ότι είναι ο δήμαρχος είναι κι οι ψηφοφόροι.
Είμαστε λοιπόν ότι ψηφίζουμε.
Η βουλή είναι ο μικρόκοσμος της Ελλάδας.
Αν ήμασταν αλλιώς, θα είχαμε άλλους να μας κυβερνούν.
Από τη στιγμή που στην προσωπική κ επαγγελματική μας ζωή, ότι γυαλίζει θεωρείται άκριτα χρυσός, κι ας μην είναι, από τη στιγμή που σ'αυτή τη χώρα, ότι δηλώσεις είσαι, δεν μπορούσε να είναι διαφορετικός ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του.
Εμείς φταίμε για όσα παθαίνουμε, διότι τους επιβραβεύουμε κ είναι καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας κι όχι μόνο να τα ρίχνουμε στους πολιτικούς.
Αφού ζούμε στην εποχή της ήσσονος προσπάθειας και του ελλάσονος μόχθου, έτσι κι οι πολιτικοί μας. όταν ο πολίτης αντιληφθεί τη δύναμή του, το γεγονός ότι ο πολιτικός πρέπει να υπηρετεί τον πολίτη και όχι το ανάποδο, τότε μπορεί κάτι ν'αλλάξει.
Αυτοί οι πολίτες πλουτίζουν μέσα από συζητήσεις. Καλλιεργούν τη νεωτερικότητα αντλώντας παραστάσεις από την κοινωνία κι όχι από την τηλεόραση. Και προς το παρόν σιωπούν. Αλλά δε θα είναι για πάντα μουγγοί!
Ακριβώς αυτό, αλλά και πάλι θέλει ρίσκο και έκει μπαίνει ένα δεύτερο ζήτημα.
Πόσο διάθεση θα έχεις όταν θα σταματήσεις να σιωπάς να μεταδώσεις αυτές τις παραστάσεις τις κοινωνίας?
Η ellie έχει δίκιο και στο εξής: ήρθε η ώρα να αναλάβει ο καθένας από μας τις ευθύνες του.
Αυτοί δύσκολα αλλάζουν. Οι περισσότεροι τουλάχιστον.
Γκρινιάρης έγινα πάλι :(.
@ ellie:
Καλησπέρα Έλλη!
Μ' αρέσει κι εμένα πολύ αυτή η μαντινάδα. Είναι ακόμα καλύτερη με τη λέξη που απέκρυψες από τακτ ανάμεσα στο "ό,τι" και στο "είναι" :-)
Σύμφωνοι, οι πολίτες πρέπει να αλλάξουμε πρώτα. Αλλά πώς; Κοιτώντας την επιφάνεια ή ψάχνοντας την ουσία;
Ίσως τα πράγματα γίνουν καλύτερα, αν υπάρξει μια ελάχιστη κρίσιμη μάζα που αρχίσει να συγκρίνει την Ελλάδα με τον καλύτερο και όχι με τον χειρότερο εαυτό μας!
@ matrix:
Σωστό, είναι και θέμα διάθεσης. Μπαίνει επίσης ζήτημα χρονοδιαγράμματος της ζωής σου...
Είναι όμως σημαντικό, αν ποτέ χρειαστεί, να λες πράγματα που τα έχεις ζήσει.
Όχι π.χ. να μιλάς για "μεταναστευτική πολιτική" και να μην έχεις φάει ούτε κολατσιό με έναν μετανάστη στο εργοτάξιο...
Ή να λες ότι είσαι μηχανικός, αλλά να μην ξέρεις πού μπαίνει το σίδερο σε ένα μπαλκόνι (πάνω ή κάτω;)
Πράγματι πάντως αυτοί δύσκολα αλλάζουν. Καλό είναι ωστόσο να αλλάξουν από εκείνους που έχουν κάτι να πουν κι όχι από εκείνους που μιλούν για "ανανέωση" στα 30 τους, αλλά στα 40 τους θα μιλούν για "εμπειρία"...
Η ανανέωση δεν αρκεί να είναι ηλικιακή. Πρωτίστως πρέπει να είναι κοινωνική και απαιτεί ισχυρά θεμέλια!
"Μια χώρα που τα προηγούμενα χρόνια είχε κάνει άλματα προόδου σε δομές και υποδομές της κοινωνίας της,"
Κάπου εδώ... σταμάτησα και την ανάγνωση του άρθρου σου φίλτατε! Δεν θέλω να πιστεύω ότι το εννοείς πραγματικά!
Καλό ξημέρωμα.
greek tv, όλα είναι συγκριτικά σ' αυτήν τη ζωή. Σίγουρα δεν είμαστε το ίδιο με το 1980, έχουμε προχωρήσει πολύ. Και στην υποδομή της χώρας και σε θεσμούς. Διαφωνείς;
Πάντα θα υπάρχει ωστόσο το καλύτερο και με αυτό πρέπει να συγκρίνουμε το μέλλον μας. Πάντα θέλουμε καλύτερη Ελλάδα!
Το νόημα του Post είναι ποιος πιστεύουμε ότι θα φέρει το καλύτερο: όποιος άκοπα αναλαμβάνει να κυβερνήσει λόγω φθοράς του αντιπάλου ή εκείνος που κερδίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών επειδή αξιοποιεί τον χρόνο για να ορίσει τι είναι "καλύτερο";
Τα συνθήματα στα χείλι α-κατάλληλων ανθρώπων είναι σίγουρα επικίνδυνο υπνωτικό!
Αλλά δε δέχομαι και τη μοιρολατρία...
Εσύ τι δρόμο βλέπεις;
Αν διαφωνώ λέει; Φυσικά!
Είμαστε πολύ χειρότερα από το '80 και σε υποδομές και σε (πολύ περισσότερο) θεσμούς. Και όλα αυτά που βλέπουμε σήμερα από την ανίκανη ΝΔ είναι αποτελέσματα χρόνιων "προσπαθειών" του ΠΑΣΟΚ. Το ότι σήμερα τα πάντα είναι σαθρά, από την Υγεία μέχρι τη Δικαιοσύνη, από τον Πολιτισμό μέχρι το ασφαλιστικό και από τις εξωτερικές πολιτικές μέχρι τον αθλητισμό είναι αποτελέσμα ενεργειών αυτών που κατέκλεβαν επί 20 χρόνια τη χώρα, με τη βοήθεια των μπλε, των κόκκινων, των πορτοκαλί και όποιων άλλων κατά καιρούς έβρισκαν για συμμάχους.
Ποιές υποδομές έχουμε τώρα καλύτερες ρε συ ikor; Τα γυάλινα κτήρια του Βοβού ή τις πλημμυρισμένες κ εγκαταλελημένες ολυμπιακές εγκαταστάσεις που ακόμα τα τρισέγγονά μου θα πληρώνουν στον όποιο Μαγγίνα και τον όποιο Αλογοσκούφη;
Ποιοί θεσμοί είναι σήμερα καλύτεροι; Η δικαιοσύνη; Τα καρτέλ; Τα φακελάκια; Οι εργασιακές συμβάσεις; ΤΙΠΟΤΑ (και δεν είναι μοιρολατρικό, είναι η καθημερινότητά όλων μας).
Το σύστημα είναι σάπιο και τα χνώτα του βρωμάνε μέχρι αηδίας! Και αυτό δεν είναι έργο των τελευταίων χρόνων! Είναι από την μεταπολίτευση και μετά (όχι, δεν είμαι χουντικός, προς Θεού...- u know better!).
Που πήγαν τα λεφτά του χρηματιστηρίου (γιατί και τότε είχαμε "μαζικές αυτοκτονίες", αλλά οι άνθρωποι αυτοί δεν λέγονταν πχ. Ζαχόπουλοι, γι' αυτό κ τους ξεχασαμε); Τα κονδύλια για το κτηματολόγιο ποιός τα έφαγε και δεν μπήκε καν σε μία δικαστική αίθουσα, έτσι για τα μάτια του κόσμου βρε αδερφέ; Πότε χτίστηκαν Πεντέλη, Διόνυσος, Ν. Μάκρη κλπ; Με τις περσινές πυρκαγιες;;;
Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα, του χθες και του μέλλοντος.
Και επειδή δεν θέλω μόνο να κατηγορώ, αλλά και να αντιπροτείνω... η μόνη λύση είναι "πίσσα και πούπουλα", "ντου και ξύλο" σε όσους μας κλέβουν, πολιτικούς και μη, και να απαιτήσουμε αξιοκρατία, διαφάνεια και σεβασμό. Πράγματα που κανείς σημερινός Ελληνας πολιτικός δεν μπορεί να κάνει.
Οπότε... όχι, μην περιμένεις να γράψω, να μπεί ο στρατός (ΛΟΛ)... τα ξεπουλάμε που τα ξεπουλάμε όλα σε ιδιώτες και ξένους, έτσι;
Γιατί λοιπόν να μη μας αναλάβει ένας Γερμανός πρωθυπουργός; Δεν αστειεύομαι πλέον (πριν μερικά χρόνια, το έλεγα κ γέλαγα...). Διαρκώς επικαλούνται το γερμανικό μοντέλο, το ιρλανδικό κλπ., αλλά με το "αφερέγγυο ελληνικό στοιχείο" ποτισμένο μέσα μας, δεν πάν να φέρουν και το Παραδεισένιο μοντέλο; Μπουρδέλο θα το κάνουμε (σόρρυ για την έκφραση).
Αρα, μας αναλαμβάνει ένας Γερμαναρας (λέμε τώρα) και ησυχάζουμε. Μας εκμεταλλεύεται, μας ξεπουλά, αλλά τουλάχιστον δεν θα είναι ένας "συμπατριώτης" που μας προδίδει. Γιατί αυτό κάνανε ΟΛΟΙ οι πολιτικοί στην Ελλάδα (άντε, να εξαιρέσω τον Καποδίστρια, που ως σωστό τον φάγανε). Γιατί πολύ απλά δεν θέλουμε τον σωστό. Θέλουμε το μπάχαλο, γιατί το μπάχαλο βολεύει τους αδύνατους, τους υποχθόνιους, αυτούς που εν τέλει βαριούνται να δουλέψουν! Τους νεοελληναράδες με άλλα λόγια.
Να με συγχωρείς που καταχράστηκα τον χώρο σου, αλλά ήθελα να είμαι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρος και παρεκτράπηκα...
greek-tv, όταν λέω θεσμούς εννοώ: ΑΣΕΠ, ΚΕΠ, ΟΓΑ, ΕΣΥ, "Καποδίστριας". Όταν λέω υποδομές εννοώ δρόμους, μετρό, αεροδρόμια, λιμάνια σε όλη τη χώρα.
Δεν μπορώ να τα μηδενίσω όλα αυτά, επειδή εντοπίζω βασικές αδυναμίες: ο πλούτος δε μοιράστηκε σε όλη την κοινωνία, δεν ανατράπηκε η τάση δημιουργίας κοινωνικών ανισοτήτων, ταυτίστηκε το κράτος με το κόμμα και το κόμμα με το κράτος!
Έτσι έχουμε σήμερα έναν ιδιότυπο κρατικό καπιταλισμό: μόνο οι έχοντες πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό μπορούν να έχουν μέρισμα στην επιχειρηματικότητα. Αυτό ενισχύει "τους αδύνατους, τους υποχθόνιους, αυτούς που εν τέλει βαριούνται να δουλέψουν! Τους νεοελληναράδες με άλλα λόγια" που λες κι εσύ.
Αλλά, όπως λέει κι η ellie, μήπως αυτοί δεν επιλέγουν κυβερνήσεις;
Άρα η πολιτική (και οι πολιτικοί) καλό είναι να δώσουν νέο όραμα, αλλά και να αλλάξουν την κοινωνία που τους εκλέγει! Δεν είναι κι εύκολο... Γίνεται όμως!
Όσο για τα περί "Γερμαναρά" που γράφεις, μου θυμίζει λίγο Βασιλεία... Και λίγο τρέμω με αυτήν την προοπτική, δε σου κρύβω...
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου greek-tv! Χώρος υπάρχει άφθονος και δεν είναι καθόλου "κατάχρηση" να λες την άποψή σου!
E, αυτό μας έλειπε... να μην είχαμε αεροδρόμια κ δρόμους (ιδιωτικό κεφάλαιο κ αυτά, έτσι;;; Στους Γερμαναράδες δεν τα πληρώνουμε;;;) εν έτει 2008! Οποιος άχρηστος κ να ήταν πάνω θα τα έκανε, όπως κ το έπραξαν!
"ταυτίστηκε το κράτος με το κόμμα και το κόμμα με το κράτος!"
Ποιανού έργο ήταν αυτό; Του "μέγα λαοπλάνου"!
"Αλλά, όπως λέει κι η ellie, μήπως αυτοί δεν επιλέγουν κυβερνήσεις;"
Σαφώς! Εχουμε αυτό που θέλουμε κ μας αξίζει, δεν αμφιβάλει κανείς... είπαμε, "Η Ζαχάρω στηρίζει Κ. Καραμανλή"! Ε, από εκεί κ πέρα... ναι εγώ θέλω Γερμανό, Σουηδό, Αφγανό πρωθυπουργό...
"Άρα η πολιτική (και οι πολιτικοί) καλό είναι να δώσουν νέο όραμα, αλλά και να αλλάξουν την κοινωνία που τους εκλέγει! Δεν είναι κι εύκολο... Γίνεται όμως!"
Με τους υπάρχοντες δολοπλόκους και DVD-ακηδες, όχι δεν γίνεται. Ούτε με τους "free marihouana non-stop"!
"Όσο για τα περί "Γερμαναρά" που γράφεις, μου θυμίζει λίγο Βασιλεία... Και λίγο τρέμω με αυτήν την προοπτική, δε σου κρύβω..."
H Βασιλεία είναι ένα μοναρχικό και απολυταρχικό πολίτευμα (και άρα κάκκιστο!), το οποίο δεν διαφέρει όμως, από το ολιγαρχικό που έχουμε σήμερα. Νομίζεις πως επειδή μπορώ να διαβάζω όποια εφημερίδα θέλω κ να κυκλοφορώ με παρέα το βράδυ νιώθω ελεύθερος; Δεν το νομίζω. Ανα πάσα στιγμή μία κάμερα θα με καταγράψει, ένας ασφαλίτης θα μου ζητήσει ταυτότητα, αν είμαι τυχερός θα πέσω πάνω σε καμιά "ζαρντινιέρα" κ τον παππού μου θα τον ψεκάζουν με "κολόνιες" τα ΜΑΤ. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι Βασιλικός, δεν είμαι χουντικός (και αν έδωσα αυτή την εντύπωση, καλύτερα να μου πάρεις το πληκτρολόγιο από μπροστά μου για μία εβδομάδα... δεν νομίζω να το αντέξω! ΛΟΛ.), αλλά όταν στα λίγα χρόνια που ζω, έχουν δει τα μάτια μου τα μύρια όσα (και όχι μόνο τα δικά μου, ετσι;). Ε, λες να πάτε να "γαργαληθείτε" όλοι και να πάμε όλοι μαζί στα σπίτια μας.
Αυτά.
Cheers mate.
greek-tv, ikor,
Όσον αφορά το ταυτίστηκε το κράτος με το κόμμα κλπ..., αυτό σήμερα συμβαίνει ακόμα περισσότερο απότι πα΄λιότερα, δυστυχώς... Καταδικάζω βέβαια αυτά τα φαινόμενα και με τίποτα δεν θα μπορούσα να τα επικροτήσω. Αλλά δεν πιστεύω ότι η λογική του αναθεματίζειν το παρελθόν, κάτι που εξοργίζει όσον κριτικάρουν την πολιτική, όπως και οgreek-tv εξοργίστηκε εδώ, είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε. Ας έκανε ότι θέλει ο κάθε λαοπλάνος και δημαγωγός στο παρελθόν, ίσως να ήταν η εποχή, ίσως ο έλληνας να αποζητούσε ένα όραμα, έναν ηγέτη για να πιαστεί, δεν ξέρω γω τι, σήμερα όμως κάθε άλλο παρά ηγέτες χρειάζεται ο λαός.
Ο πολίτης χρειάζεται αυτοπεποίθηση, πίστη στον εαυτό του, τσαμπουκά, διάθεση να διεκδικήσει τα κατοχυρωμένα δικαιώματά του (τότε ο ηγέτης έπρεπε να τα διεκδικήσει, σήμερα έχουν κατοχυρωθεί, ο πολίτης πρέπει να απαιτήσει να τα απολαμβάνει). Μας έμαθαν να είμαστε έρμαια των πολιτκάντηδων και όχι να τους κρίνουμε διαρκώς και αναλόγως να τους επικροτούμε ή να τους διαπομπεύουμε. Από αυτή τη νοοτροπία πρέπει ο έλληνας να ξεφύγει και τότε πολύ εύκολα η ποιότητα ζωής θα βελτιωθεί!
Φυσικά και μας κυβερνάν αυτοί που μας αξίζουν και όσοι τους κατηγορούν ας κατηγορήσουν τον εαυτό τους πρώτα.
Όσον αφορά το αν ο πρωθυπουργός είναι έλληνας ή αλλοδαπός, δεν είναι το μοναδικό μας πρόβλημα.
Μακάρι να υπάρξει κάποιος που θα αγαπήσει αυτό το λαό και θα δουλέψει για το κύρος της χώρας αλλά και την ποιότητα ζωής των πολιτών της, κι ας είναι από το διάστημα!
Επίσης, δεν θα μιλούσα για ολιγαρχία σήμερα αλλά για μία πολύ πολύ ταξική δεξιά αντίληψη της ζωής, πιο ταξική απότι επί Κωνσταντίνου Καραμανλή
@greek-tv:
Αν η κριτική μας είναι μηδενιστική, αν διαρκώς μας φαίνονται όλα αδύνατο να αλλάξουν, τότε φυσικά τίποτα δε γίνεται!
Προσωπικά, μ' αρέσει η αυστηρή κριτική, αλλά συγχρόνως θέλω πάντα να αναδεικνύεται και το θετικό. Κανείς δεν τα κάνει όλα σωστά και κανείς δεν τα κάνει όλα λάθος.
Π.χ. η σημερινή κυβέρνηση είναι Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ όλων των εποχών στην επικοινωνιακή διαχείριση! Γνωρίζει πολύ καλά αυτό το παιχνίδι και το παίζει τέλεια. Αρκεί αυτό όμως για να κυβερνηθεί μια χώρα;;;
@ ellie:
Είναι πράγματι σημαντικό να κρίνουμε το παρελθόν. Αλλά είναι (συμφωνώ) πιο σημαντικό να ασχολούμαστε με το μέλλον.
Το μέλλον το ορίζουμε με βάση τις αρχές και τα οράματά μας. Δε μας αρκεί να απαλλαγούμε από μια αντιαναπτυξιακή κυβέρνηση. Θέλουμε οι επόμενοι να έχουν θετική στόχευση και σαφή ατζέντα 3-4 θεμάτων.
Μόνο έτσι θα βγούμε από τη διαρκή ανακύκλωση του παρελθόντος που κάνει τους πολίτες να τα μηδενίζουν όλα...
Ο κόσμος θέλει θετική σκέψη! Ακόμα και αν επιλέγει προσωρινά εκείνους που του τα δείχνουν όλα μαύρα κι άραχνα.
Δημοσίευση σχολίου