Βατοπαίδια κι αποπαίδια

«Αίτημα, σύμβαση-must, νομοθετικό διάταγμα, γνωμοδότηση, πολιτική βούληση». Αυτά έγραφε το ραβασάκι με το οποίο προωθήθηκε η «ιερή ανταλλαγή» της δημόσιας περιουσίας με δήθεν ιδιοκτησία της μονής Βατοπαιδίου. Για ποια «must» τελικά υπάρχει σήμερα πολιτική βούληση;

Όταν οι 6 στους 10 συνταξιούχους έχουν κύρια σύνταξη κάτω από 600 ευρώ, γιατί δε βλέπουμε την πολιτική βούληση να εξασφαλιστεί μια ζωή με αξιοπρέπεια στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας;

Όταν οι νέοι εργάζονται χωρίς ωράριο, με χαμηλούς μισθούς, χωρίς πληρωμένη ασφάλεια και χωρίς προβλέψιμο εργασιακό μέλλον, γιατί δεν είναι πρώτη προτεραιότητα η στήριξή τους στα πρώτα τους εργασιακά βήματα;

Πού οδηγεί η σημερινή αντιαναπτυξιακή πολιτική; Είναι απλό: οι περισσότερες οικογένειες αδυνατούν πια να κάνουν οικονομικό προγραμματισμό και οι μόνοι που συσωρεύουν πλούτο σήμερα είναι οι μεσίτες κρατικών ομολόγων και δημόσιας γης. Αυτοί καταδικάζουν όλους τους υπόλοιπους να είναι πολίτες Β’ κατηγορίας.

Με μια κουβέντα, στη χώρα σήμερα υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια. Υπάρχουν εκείνοι που δουλεύουν κι εκείνοι που μας δουλεύουν.

Δεν αντέχει π.χ. ο νέος «ελεύθερος» επαγγελματίας να βλέπει να φορολογούνται εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας την ώρα που οι οικονομικά εύρωστοι είναι στο (φορολογικό) απυρόβλητο.

Πασχίζει καθημερινά να γίνει κύτταρο δημιουργικότητας, καινοτομίας κι επιχειρηματικότητας έχοντας απέναντί του ένας κράτος αργό κι αναποτελεσματικό.

Και βλέπει να τον φορολογούν οι ελεύθεροι εισοδηματίες. Ράθυμοι δηλαδή πολιτικοί που δεν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους. Γι’ αυτό φορολογούν με τόση ευκολία, γιατί δεν αντιλαμβάνονται ότι τα χρήματα είναι ανταμοιβή μόχθου, όχι απλώς ένα νούμερο στον τραπεζικό τους λογαριασμό.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι υπουργοί γνωρίζουν τα παράθυρα του νόμου. Όμως όχι μόνο δεν τα κλείνουν (αυτή είναι η ευθύνη τους), αλλά τα χρησιμοποιούν προς όφελός τους: κάνουν off-shore εταιρίες για να φοροδιαφεύγουν, τη στιγμή που δηλώνουν ότι θέλουν να πατάξουν τη φοροδιαφυγή (προφανώς όλων των άλλων)!

Αφού όμως επιβάλλουν πια τη λογική του Κεφαλικού Φόρου, η απαξίωση του δημόσιου πλούτου γίνεται πλέον μετρήσιμη:

Για να καλυφθούν λοιπόν τα 60 εκ. ευρώ που λέγεται ότι είναι η διαφορά της αξίας των ακινήτων στις «ιερές ανταλλαγές» με τη μονή Βατοπαιδίου θα χρειαστεί να εργάζονται για έναν ολόκληρο χρόνο 57.143 «ελεύθεροι» επαγγελματίες που παίρουν 750 ευρώ/μήνα. Ακόμα περισσότεροι για τη ζημιά από τα δομημένα ομόλογα, από την καθημερινή κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών κ.ο.κ.

Όσο η φορολογική δικαιοσύνη δεν είναι άμεση προτεραιότητα εκείνων που κυβερνούν, τόσο θα αυξάνεται η φοροδιαφυγή. Και τόσο θα είναι απαραίτητοι οι στρεψοδίκες εκπρόσωποι που με το ειρωνικό τους χαμόγελο και τα λακωνικά τους ραβασάκια θα στηρίζουν αυτές τις αδιέξοδες πολιτικές.

Υ.Γ.1: Στο blog της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων διαβάζουμε ότι ο υπουργός Υγείας τους είχε υποσχεθεί τον Ιούνιο του 2007 ότι το ολυμπιακό ακίνητο στο Ολυμπιακό Χωριό που δόθηκε στο Βατοπαίδι θα γινόταν Κέντρο Αποκατάστασης για ανάπηρους. Τον Σεπτέμβριο του 2008 όμως διαπίστωσαν ότι οι περσινές φωτογραφίες ήταν για προεκλογική κατανάλωση...

Υ.Γ.2: Το σκίτσο είναι του Δ.Χαντζόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ (03/9/08).