Μισέλ Πλατινί

Σ’ ένα επαγγελματικό ταξίδι πριν 3,5 χρόνια είχα την τύχη να συνταξιδεύσω και να συνομιλήσω με τον Μισέλ Πλατινί. Η συζήτηση εκείνη, πριν καν ο Πλατινί εκλεγεί πρόεδρος της UEFA, είχε δημοσιευτεί σ’ ένα site που δεν υπάρχει πια.

Μπορείτε όμως να τη διαβάσετε εδώ.

Τι το ενδιαφέρον τώρα μπορεί να έχει ένα ποδοσφαιρικό ίνδαλμα ακόμα και για κάποιον που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το ποδόσφαιρο;

Ο Πλατινί υπήρξε αναμφίβολα σπουδαίος παίκτης. Όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι θυμόμαστε τα σουτ και τα φάουλ του. Θυμόμαστε το καθαρό του μυαλό μέσα στο γήπεδο.

Σήμερα ο Πλατινί είναι ο πρόεδρος της UEFA. Διοικεί δηλαδή το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη.

Όπως θα δείτε, όσοι και όσες κάνετε τον κόπο να διαβάσετε τη συζήτησή μας, ο Πλατινί είναι ένας άνθρωπος με όραμα. Ένας άνθρωπος που θέλει το ποδόσφαιρο να είναι απρόβλεπτο, όχι προβλέψιμο και προκαθορισμένο.

Επιδιώκει να βάλει το παιχνίδι πάνω από τα χρήματα. Μιλάει για ισόρροπη ανάπτυξη του ποδοσφαίρου σε όλη την Ευρώπη. Υπερασπίζεται τις χώρες που έχουν ομάδες χωρίς πολλά χρήματα.

Ενδιαφέρεται για τα νέα ταλέντα που χρειάζονται παιχνίδια για να δείξουν την αξία τους. Αντιπαλεύει την εξαφάνιση του τοπικού στοιχείου από τις οικονομικά εύρωστες ομάδες.

Σήμερα που (και στο ποδόσφαιρο) κυριαρχεί το marketing, το εφήμερο κι οι ελάχιστες ευκαιρίες σε νέα ταλέντα, ο Πλατινί παρουσιάζεται ως το αντίβαρο σ’ αυτήν την τάση. Γιατί υπερασπίζεται τους αδύναμους και νοιάζεται για το αύριο του χώρου ευθύνης του.

Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι ο Μισέλ Πλατινί, τηρουμένων των αναλογιών, είναι ένα πρότυπο σύγχρονου διοικητή: Γνωρίζει τέλεια το αντικείμενο που διοικεί και ενδιαφέρεται για ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη.

Σήμερα που η οικονομίστικη πλευρά τείνει να τα σαρώσει όλα, νομίζω ότι με αυτές τις αρχές οφείλουμε να επιλέγουμε ποιοι θα διοικούν. Ας το λάβουν υπόψη οι διαχειριστές golden boys και κομματικών παρατρεχάμενων.

Γιατί όταν βλέπεις παγκόσμιους και πανευρωπαϊκούς οργανισμούς να το επιδιώκουν, εξαφανίζεται το άλλοθι ότι «αυτά δε γίνονται».