Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Όπως η ρακή επιταχύνει τη ζύμωση


Για να γίνει ο μούστος κρασί χρειάζεται ζύμωση. Υπάρχει ένα μυστικό για να επιταχυνθεί η ζύμωση: προσθέτουμε λίγη ρακή.

Έτσι και στην πολιτική: γίνονται διαρκώς ζυμώσεις. Μπορεί άραγε κάτι να τις επιταχύνει; Ποια είναι σήμερα η ρακή του πολιτικού μας συστήματος;

Πριν μια βδομάδα έγιναν Ευρωεκλογές. Και η συμμετοχή και η αποχή έστειλαν, νομίζω, το ίδιο μήνυμα:

Από ‘δώ και πέρα θα κερδίζει μόνο όποιος κινητοποιεί συνειδήσεις υπέρ του. Όποιος πείθει θετικά. Όποιος παρουσιάζει κάτι που σε κάνει να σηκωθείς απ’ τον καναπέ ή την ξαπλώστρα. Όποιος δίνει ευοίωνη προοπτική.

Ο κόσμος δείχνει να βαρέθηκε πια τη λογική «το μη χείρον βέλτιστον». Προτιμάει ν’ απέχει, απ’ το να ψηφίζει το λιγότερο κακό. Κι όταν ψηφίζει, επιλέγει εκείνους που εκπέμπουν ξεκάθαρα μηνύματα.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. π.χ. κέρδισε, επειδή πέτυχε να αποσαφηνίσει το μήνυμά του, ειδικά τον τελευταίο χρόνο. Έπεισε έτσι την πλειοψηφία όσων ψήφισαν, τηρουμένων των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων μιας ευρωκάλπης, ότι η ψήφος στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ψήφος αλλαγής πορείας για τη χώρα.

Ευτυχώς για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τα exit polls έπεσαν έξω και η νίκη είχε αυτές τις διαστάσεις, γιατί ορισμένοι φάνηκαν έτοιμοι ν’ ανοίξουν σαμπάνιες και ν’ αρχίσουν τα πανηγύρια, αντί να συνεχίσουν αυτό που κάνουν εδώ και 18 μήνες.

Η Ν.Δ. απέτυχε να συσπειρώσει υπέρ της ακόμα και πολλούς απ’ αυτούς που τη βλέπουν θετικά. Γιατί παρουσιάζεται κουρασμένη και άτολμη, δείχνει να οδηγεί το κόμμα σε αδράνεια και τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο, χωρίς να πείθει πως έχει σχέδιο για ν’ αποφύγουμε το τέλμα.

Άλλωστε, τα τελευταία 2 χρόνια έδειξε πυγμή απέναντι σε όσους έκαναν ενοχλητικές δηλώσεις (π.χ. Δαϊλάκης, Τατούλης), αλλά ανοχή σε όσους ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα (π.χ. Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης, Δούκας, Παυλίδης κ.ά.).

Ο ΛΑ.Ο.Σ. εκτινάχθηκε, επειδή η ατζέντα του συσπειρώνει μια μερίδα της κοινωνίας. Με το έξυπνα δομημένο επικοινωνιακό προφίλ του, μιλάει επιδιώκοντας να πείσει ότι αυτά που λέει είναι αυτονόητα. Δε στο λέει όμως με διδακτική διάθεση, όπως κάνει μερικές φορές το Κ.Κ.Ε. Γι’ αυτό έχει αποκτήσει πολλά ευήκοα ώτα σήμερα ο Καρατζαφέρης και πέτυχε να καθορίσει την ατζέντα της πολιτικής ζωής όλη την εβδομάδα αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές.

Οι Οικολόγοι-Πράσινοι εξέπεμψαν ένα μήνυμα σαφές. Κυρίως λόγω του τίτλου του κόμματός τους και λιγότερο λόγω των εμφανίσεων των μελών τους. Κεφαλαιοποίησαν έτσι την αγωνία του κόσμου για το περιβάλλον και τη θέληση για Πράσινη λύση στην κρίση. Δεν έκλεισαν πόρτες. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ευτυχώς γι’ αυτόν η αποτυχία ήρθε σε Ευρωεκλογές κι όχι σε Εθνικές εκλογές. Θα έχει έτσι μια δεύτερη ευκαιρία ν’ αναλύσει τι δεν πήγε καλά και ν’ ανακάμψει.

Με λίγα λόγια, νομίζω πως οι άνθρωποι έχουν πάψει πια να ενδιαφέρονται για το περιτύλιγμα και αναζητούν την ουσία. Δεν παγιδεύονται στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, ούτε σε αερολογίες. Δεν ψηφίζουν βάσει των συνθημάτων.

Μόνο αυτό μπορεί να επιταχύνει τις πολιτικές ζυμώσεις και να ξαναφέρει την αντιπαράθεση στο τερέν της πολιτικής. Ώστε να ακούγονται θέσεις και αντιθέσεις. Και για κάθε σχέδιο και κάθε εναλλακτική πρόταση που διατυπώνονται να προηγείται επεξεργασία, τεκμηρίωση, συναπόφαση και συνευθύνη.

Ν' αποκτήσουν δηλαδή ξανά νόημα δυο λέξεις: πολιτικές διεργασίες. Και στα κόμματα και στην κοινωνία!

(Υ.Γ.: Άραγε όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που πανηγυρίζουν στις τηλεοράσεις για την αποχή, πώς και δε βλέπουν ότι ο κόσμος έχει γυρίσει και σ’ αυτούς την πλάτη; Άλλα λέμε στις δημοσκοπήσεις, άλλα λέμε στο exit poll κι άλλα ψηφίζουμε! Μήπως χρειάζονται κι αυτοί αυτοκριτική για να βελτιωθούν;)

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΨΗΦΙΖΩ ΕΛΕΜ
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΕ
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

busy bee είπε...

Καλησπέρα ikor!
"και αναζητούν την ουσία"...αυτό νομίζω αξίζει μια ιδιαίτερη ανάλυση.
Προσδιορισμός των εννοιών και αντίληψη των πραγμάτων, όχι τόσο προς εμάς, αλλά σε "αυτούς" που πρέπει να πάρουν τα μηνύματα.
Ωρα καλή φίλε!

b|a|s|n\i/a είπε...

νοιώθει τόσο κουρασμένος ο κόσμος. στο ίδιο έργο τόσα χρόνια θεατής. όλο υποσχέσεις και τίποτα ουσιαστικό να μην γίνεται. με την πολιτική γενικώς. λείπει το όνειρο. και η ελπίδα. έχει μείνει αυτό το μπας και. και όχι το να.

αντωνης είπε...

Πολυ καλο θα ηταν να αναζητουν οι συμπολιτες μας την ουσια.
Αλλά ακομα πιστευω οτι οι περισσοτεροι φροντιζουν (-με) για το περιτυλιγμα.

Οταν σκεφτουμε την ουσια, τοτε πολλά πραγματα θα γινουν καλυτερα.

Καλημερα!

ikor είπε...

Καλή επιτυχία συνάδελφε!

ikor είπε...

Γεια σου busy bee!

Η ουσία είναι να μιλήσουμε πάλι πολιτικά. Να υπάρξει λόγος και αντίλογος. Όχι κραυγές και οπαδισμός.

Αν δε γίνει αυτό, ποτέ δε θα πάρουν το μήνυμα αυτοί που πρέπει. Πάντα θα μιλάνε μόνο με συνθήματα.

ikor είπε...

b|a|s|n\i/a καλησπέρα!

Ναι, συμφωνώ πολύ. Δεν υπάρχει θετική προσμονή. Δεν υπάρχουν πολλά που να σε παρακινούν να συμμετέχεις.

Έχουν αντιστραφεί και τα δεδομένα: παλαιότερα συμμετείχαν μαζικά όσοι ήθελαν ν' αλλάξουν τις ζωές τους, σήμερα συμμετέχουν μαζικά όσοι δεν θέλουν ν' ανατραπούν οι όροι του παιχνιδιού...

ikor είπε...

Καλησπέρα Αντώνη!

Νομίζω πως όταν ένας άνθρωπος γίνεται γονιός, όπως εσύ π.χ., νοιάζεται πιο πολύ για την ουσία.

Και αντιλαμβάνεται την αξία του μακροχρόνιου οφέλους, ακόμα και εις βάρος του βραχυχρόνιου.

αντωνης είπε...

Σωστο ειναι αυτο Ικορ, αλλά παιζει ρολο και ο χαρακτηρας του καθενος απο μας.

Θα εχεις ακουσει πχ και την χιουμοριστικη εκφραση : "αυτος γιατι εκανε παιδια, για να μην χαθει το ειδος;;;"
:)

ikor είπε...

Καλά σ' αυτό έχεις δίκιο Αντώνη! Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι.

Ο πιο σωστός διαχωρισμός λοιπόν θα ήταν ανάμεσα σ' εκείνους που θέλουν να πιουν όλη τη ρακή και σ' εκείνους που χρησιμοποιούν λίγη ρακή για να επιταχύνουν ζυμώσεις!

aKanonisti είπε...

Ακόμα την ψάχνεις ε???
Και ακόμα περιμένεις....

Εγώ όχι....κουράστηκα...

Σου παραδίδω την σκυτάλη....

:-)))

ikor είπε...

Όχι, όχι! Οι "λύσεις" δε θέλουν κανονικότητα, χρειάζονται ...ακανόνιστες απαντήσεις!

Σου ξαναδίνω τη σκυτάλη λοιπόν aKanonisti!

Πολιτική ανάλυση είπε...

Αγαπητέ Γιάννη καλησπέρα,
πολύ καλό το άρθρο σου και η ανάλυσή σου από "διαφορετική" γωνία.

Το θέμα είναι ότι το κρασί και η ρακή, προϋποθέτουν και κάτι ακόμα... Την παρέα...

Έχουμε κλειστεί στην ιδιωτικότητά μας και αποφεύγουμε κάθε επαφή με άλλους. Είμαστε κάτοικοι την χώρας μας και όχι πολίτες της.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η συμμετοχή μας είναι που θα φέρει την αλλαγή και όχι η αποχή...

Κατρακυλίσαμε, αλλά αυτό δεν είναι μόνο κακό... Είναι και καλό επειδή η φόρα που έχουμε πάρει
θα μας βοηθήσει στην ανηφόρα που έχουμε μπροστά μας!!!

ikor είπε...

Καλησπέρα φίλε Γιώργο και καλώς ήρθες!

Πολύ ωραίος ο συλλογισμός σου! Κλειστήκαμε όντως στους 4 τοίχους, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Πειστήκαμε πως μόνη αξία έχει η ατομική μας πρόοδος, άρα η συμμετοχή δεν αλλάζει τίποτα.

Και ναι, έχουμε ανηφόρα μπροστά μας. Δεν ξέρω όμως ποιοι και πόσοι θέλουν να την ανέβουν.

ΚΑΛΛΟΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

ήταν η πρώτη φορά που ΔΕΝ ψήφισα!
Ελπίζω να είναι και η τελευταία....
Ελπίζω να ξαναπιστέψω, αλλα κύρίως ανησυχώ όταν βλέπω παρατάξεις σαν το ΛΑ.Ο.Σ. να αποκτούν τόση δύναμη ώστε να παίζουν καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας μου!

μ είπε...

Το σημαντικότερο και για μένα είναι αυτό που θίγεται σε προηγούμενο, η συμμετοχή.

Ή αν το θέσουμε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, όποιος τρόπος δράσης αποφασιστεί, χρειάζεται μεγάλη συλλογικότητα για να πετύχει - είτε αυτό λέγεται αποχή είτε διαδήλωση κτλ.

Καλησπέρα.

NdN είπε...

Εχω κάποιες επιφυλάξεις στο ότι ο περισσότερος κόσμος ασχολείται πλέον με την ουσία, αλλά εύχομαι να έχει δίκιο Γιάννη.Πάντως ακόμα και να μην είναι έτσι, αν αρχίσουν διεργασίες στην κοινωνία, είναι σίγουρο ότι το κλίμα θα αλλάξει για όλους μας. Το ζήτημα είναι οτι εδώ και πολλά χρόνια οι διεργασίες παραμένουν σε κομματικά γραφεία και με παλαιοκομματικούς ρόλους.

Ο καθένας μας έχει όλα τα δίκια να είναι κουρασμένος και να απέχει, αλλά με την αποχή δεν άλλαξε ποτέ τίποτα. Πρέπει τις διεργασίες να τις αρχίσουμε εμείς και αν τραβήξουμε και όσους περισσότερους γίνεται. Η παρέα όπως ανέφερε ο φίλος παραπάνω είναι απαραίτητη.

ikor είπε...

Καλησπέρα Γιάννη!

Το ποσοστό του ΛΑΟΣ ήταν μεγάλο, γιατί αυτοί στους οποίους απευθύνεται κινητοποιούνται από τις απόψεις του και δεν πρόκειται να απέχουν ποτέ.

Αυτό νομίζω ότι πρέπει να κάνουν κι οι υπόλοιποι: να λένε πράγματα που εμπνέουν τον κόσμο και τον παρακινούν να ψηφίσει. Όχι να μαλώνουν ή να καταγγέλουν όσους και όσες απείχαν!

ikor είπε...

Καλησπέρα Μάνο!

Η "συλλογικότητα"... Πόσο παρεξηγημένη έννοια είναι πια... Πόσο λίγο πιστεύουμε πια στην αξία της...

Η "δράση"... Πόσο ταυτισμένη είναι πια με την αντίδραση... Πόσο αδύνατο μας φαίνεται πια να πάρουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων ως κίνημα πολιτών...

Γι' αυτό η συμμετοχή μας χρειάζεται να είναι διαρκής. Όχι στιγμιαία, ούτε μόνο σε εκλογές. Αλλά κι αυτό δεν αρκεί για αλλαγές, αν δεν έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

ikor είπε...

Γεια σου NdN!

Η ποιότητα της δημοκρατίας έχει πληγεί καίρια από την (συχνή) υποεκπροσώπηση της μαχόμενης κοινωνίας στα κομματικά όργανα.

Γιατί είναι συνήθως δύσκολο να ψηφίσει σε εσωκομματικές διαδικασίες ένας άνθρωπος που βρίσκεται εκτός κομματικών οργάνων. Έτσι επικρατούν οι "γραμμές".

Σίγουρα, τέλος, η αποχή δε λύνει κανένα πρόβλημα. Η σιωπή απλώς στέλνει "μήνυμα" (γενικώς και ενίοτε αορίστως). Δεν διαμορφώνει συσχετισμούς.

Ακόμα κι η σιωπή των πολλών δεν είναι πιο ηχηρή από τις κραυγές των λίγων!

dyosmaraki είπε...

Λατρεύω τη ρακή αλλά και τις ζυμώσεις.

Επειδή λοιπόν πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια έπαψαν οι αληθινές πολιτικές ζυμώσεις και αντικαταστάθηκαν με κοκορομαχίες επί του περιτυλίγματος και όχι επί της ουσίας αποφάσισα για πρώτη φορά να απέχω της ψηφοφορίας αντί να στοιχηματίσω σε κοκορομαχίες.

Μάλιστα δεν το μετανοιώνω καθόλου ιδιαίτερα μετά το άκουσμα των χαρακτηρισμών που εξαπολύθηκαν από τα πολιτικά κόμματα εναντίον όσων απείχαν. Δίχως να προβληματιστούν, δίχως να ψάξουν να βρουν τι πήγε στραβά, δίχως να κάνουν πρώτα από όλα τη δική τους αυτοκριτική...

Ανίκανοι να παρaδεχτούν πως ίσως να έφταιξαν οι ίδιοι που γυρίζοντας τη πλάτη τους στα προβλήματα των πολιτών ώθησαν τους πολίτες να τους πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα : να στρέψουν οι πολίτες τη πλάτη τους στην ανάγκη των κομμάτων για εξουσία.

Συμφωνώ απόλυτα με τα λόγια της ανάρτησής σου ikor πως συμμετοχή και αποχή έστειλαν το ίδιο μήνυμα:
Δηλαδή ότι κερδισμένος δεν θα είναι από εδώ και πέρα κανείς παρά μοναχά όποιος δίνει ευοίωνη προοπτική για τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη.Εγώ για παράδειγμα δεν σκοπεύω να ψηφίσω εάν δεν πειστώ πως κάποιο κόμμα ενδιφέρεται για τα δικά μου προβλήματα και όχι για το πως θα κατακτήσει την εξουσία.
Η εξουσία κατακτιέται δεν χαρίζεται!

ΥΓ. Οσο για τις δημοσκοπήσεις συμφωνώ μαζί σου. Εμένα μου τηλεφώνησαν δεν θυμάμαι από ποιά εταιρεία) και άκουγα ηχογραφημένο μήνυμα που σου έδινε οδηγίες να πατήσεις το 1 για ΝΔ το 2 για ΠΑΣΟΚ κλπ Εκλεισα το τηλέφωνο δίχως να απαντήσω.

Θύμωσα γιατί ενώ οι εταιρείες δημοσκοπήσεων εισέπραξαν τα άντερά τους από αμοιβές για τα galops, η συγκεκριμένη εταιρεία δεν μπήκε καν στον κόπο να προσλάβει ένα νεαρό παιδί να κάνει την έρευνα. Αντ΄αυτού έκαναν χρήση μηχανημάτων.....!!!!

ikor είπε...

Καλησπέρα dyosmaraki!

Συμφωνώ πολύ μ' αυτά που λες. Τα κόμματα πρέπει να κάνουν αυτοκριτική και να δώσουν ελπίδα.

Πολύ σωστό κι αυτό που λες: η εξουσία κατακτιέται, δε χαρίζεται.

Δυστυχώς όμως, για πολλούς, το μόνο ρήμα που πιστεύουν πως ταιριάζει στην "εξουσία" είναι το "μοιράζω"...

Πολύ ενδιαφέρον, τέλος, αυτό που επισημαίνεις για τις εταιρίες δημοσκοπήσεων. Αυτό λοιπόν σημαίνει "τηλεφωνική δημοσκόπηση"; Πάντα το είχα απορία!

Ανώνυμος είπε...

Και την ουσια και το περιτυλιγμα, γιατι απο το περιτυλιγμα θα καταλαβεις και για την ουσια.

ikor είπε...

Σωστό κι αυτό ανώνυμε φίλε. Χωρίς το σωστό περιτύλιγμα, λίγοι παρακινούνται να ψάξουν την ουσία!

Σ' ευχαριστώ που πέρασες.