Νότια Κρήτη

Η Νότια Κρήτη (σε αντίθεση προφανώς με τη Νότια Οσετία) είναι ένας ανεξερεύνητος παράδεισος. Ένα μέρος ικανό να σβήσει μέσα σε 1 μόνο βδομάδα την κούραση μιας ολόκληρης χρονιάς!

Είναι ένας τόπος άγριος. Δωρικού ρυθμού! Γεμάτος βουνά κι ανεξερεύνητους κολπίσκους. Γεμάτος χρώματα κι αρώματα. Που όσες φορές κι αν πας, πάντα θα βρίσκεις εκεί κάτι διαφορετικό.

Είναι μια «άγονη γραμμή». Κι όπως όλες οι άγονες γραμμές, χρειάζεται, λένε, «ανάπτυξη». (Εσχάτως απαιτεί και «γνωριμία» με τον ιδιαίτερο του Υπουργού βεβαίως-βεβαίως...)

Τα τελευταία χρόνια, βαφτίστηκε «ανάπτυξη» για τη Νότια Κρήτη το λεγόμενο Διαμετακομιστικό Λιμάνι του Νότου.



Το λιμάνι αυτό θα εξυπηρετεί, λένε, τη μεταφόρτωση ασιατικών εμπορευματοκιβωτίων από τεράστια πλοία («mother ships»), σε πιο μικρά πλοία («feeder ships») που θα αναλαμβάνουν την τελική διανομή.

Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ακυρώσει την ανάγκη έργων υποδομής. Ωστόσο, έργα τόσο μεγάλης κλίμακας (θα είναι το έκτο μεγαλύτερο διαμετακομιστικό λιμάνι στον κόσμο, αν γίνει!) προϋποθέτουν εμπεριστατωμένες περιβαλλοντικές μελέτες και μελέτες σκοπιμότητας.


Έχει σήμερα κανείς εμπιστοσύνη ότι η εκπόνηση κι η εφαρμογή των μελετών αυτών θα γίνουν με επάρκεια; Ότι οι ευθύνες θα έχουν ονοματεπώνυμο, αν τελικά κάτι δεν πάει καλά;

Η Νότια Κρήτη είναι αυτή τη στιγμή μια ακτογραμμή άνω των 400 χιλιομέτρων με εκπληκτικές παραλίες, χωρίς παραλιακό δρόμο! Γι’ αυτό έχει διατηρήσει την αυθεντικότητα και την ομορφιά της.

Αυτός ο τόπος, εκεί στο Νότο, δε χρειάζεται φαραωνικά έργα. Δε χρειάζεται καν παραλιακό δρόμο. Το μόνο που χρειάζεται είναι προστασία του φυσικού του περιβάλλοντος και έργα μικρής κλίμακας.

Στόχος μας δεν μπορεί να είναι να μετατρέψουμε τη Νότια Κρήτη σε ...Αμβούργο. Στόχος μας μπορεί να είναι μόνο το να βλέπουμε τα παιδιά των φωτογραφιών να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που θα διατηρεί διαρκώς τη σημερινή του φυσιογνωμία.