Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Επικοινωνιακά μπλόκα


Οι κινητοποιήσεις των αγροτών έληξαν. Τα μπλόκα στις Εθνικές Οδούς άνοιξαν. Γιατί όμως τελικά οι αγρότες βγήκαν στους δρόμους;

Τα τελευταία χρόνια το κόστος παραγωγής διαρκώς αυξάνεται, αλλά οι παραγωγοί πωλούν όλο και φθηνότερα. Συγχρόνως, οι καταναλωτές αγοράζουν το τελικό προϊόν όλο και ακριβότερα!

Ο παραγωγός δηλαδή βλέπει ότι στην αλυσίδα παραγωγής κρέατος, ψαριών, φρούτων και λαχανικών όλοι κερδίζουν, εκτός απ’ αυτόν που παράγει. Οι μεσάζοντες και τα καρτέλ φαίνεται πως απομυζούν τον κόπο του.

Εύλογα νιώθει αδικημένος και διαμαρτύρεται! Είναι όμως λύση τα μπλόκα;

Πολύ αμφιβάλλω. Γιατί η ακρίβεια σήμερα πλήττει δυο ομάδες πληθυσμού: τους παραγωγούς και τους καταναλωτές! Με τα μπλόκα στους δρόμους, το ένα θύμα τιμωρεί το άλλο. Γι’ αυτό άλλωστε τους άφησαν ανενόχλητους να κόψουν την Ελλάδα στα δυο.

(Το δυσάρεστο βέβαια είναι πως κανείς δεν θα τους πρόσεχε διαφορετικά.

Εδώ χρειαζόμαστε ολόκληρη δολοφονία μαθητή, για να δούμε ότι υπάρχουν στην αστυνομία ασύδοτοι. Χρειάζονται επιθέσεις εναντίον αστυνομικών, για να αποκτήσει νομιμοποίηση η αστυνομία να μας προστατέψει.

Σ’ αυτήν την κοινωνία δηλαδή, χωρίς ακρότητες όλα μας φαίνονται φυσιολογικά!)

Το χειρότερο όμως δεν ήταν τα μπλόκα. Ήταν η επικοινωνιακή τους διαχείριση απ' τη σημερινή κυβέρνηση:

Αρχικά, άφησαν τις Εθνικές Οδούς κλειστές από τα μπλόκα των αγροτών, μέχρι να δυσανασχετήσει ο κόσμος. Κι όταν οι κλειστοί δρόμοι άρχισαν να λειτουργούν εις βάρος των αγροτών, αποφάσισαν να τους δώσουν επιδοτήσεις και μετά να δείξουν πυγμή.

Κάπως έτσι περικύκλωσαν τους Κρητικούς αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά και τους τιμώρησαν με χημικά και ξύλο. Πάλι καλά που δεν τους έριξαν και στη θάλασσα!

Κανείς δεν πρόκειται να υποστηρίξει ότι έπρεπε ν’ αφήσουν τα τρακτέρ να αποκλείσουν την Αθήνα. Αλλά όλα συγκλίνουν στο ότι επρόκειτο για μια καλοστημένη παγίδα:

Μόλις την προηγούμενη μέρα, ο Κρητικός υφυπουργός Δημόσιας Τάξης τους είχε προσκαλέσει ο ίδιος στην Αθήνα. Με ύφος αθώο και με δήθεν διάθεση για διάλογο. Άλλωστε κι ο ίδιος ξέρει καλά πως είναι άδικο να εξαιρεθούν οι Κρητικοί αγρότες από τα μέτρα ενίσχυσης.

Όμως η συγκέντρωση σ’ έναν χώρο με συρματοπλέγματα και γύρω-γύρω θάλασσα ήταν το πιο εύκολο πεδίο προβολής πυγμής κι αποτελεσματικότητας ενάντια στους «ταραχοποιούς» αγρότες. Όπερ και εγένετο!

Η ταλαιπωρία των πολιτών σ' όλη την υπόλοιπη Ελλάδα ήταν ανεκτή, επειδή αυτό γεννούσε δυσαρέσκεια για τον αγώνα των αγροτών. Ενώ το "μάντρωμα" των αγροτών στο λιμάνι του Πειραιά ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την αστυνομία ν’ αποδείξει ότι έσωσε από τον αποκλεισμό την Αθήνα.

Αλήθεια, πόσο πιο αθηνοκεντρικό μπορεί να γίνει το κράτος μας; Πόσο μεγαλύτερη εξάρτηση απ’ την επικοινωνία μπορούμε ν’ αντέξουμε;

Πάντως το πρόβλημα των αγροτών δεν είναι επικοινωνιακό. Το πρόβλημά τους είναι βαθιά πολιτικό. Ο έλεγχος της διατροφικής αλυσίδας απαιτεί απαξίωση του εισοδήματος των αγροτών και στοχοποίηση του κλάδου τους.

Κι αυτή η αλήθεια δεν κρύβεται πια με επικοινωνιακά μπλόκα!

[Σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου, ΤΑ ΝΕΑ 27/01/09]

14 σχόλια:

Nikos Lioliopoulos είπε...

Φιλε Ικόρ η ανάλυση του θέματος που επιχειρείς είναι δίκαια και ισορροπημένη. Στα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης πήραμε μέρος άθελα μας και εμείς, γεγονός που με κάνει να αισθάνομαι εξαπατημένος. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως τα μπλόκα εξυπηρέτησαν τις επικοινωνιακές ανάγκες μιας καταρρέουσας κυβέρνησης.
Υ.Γ. Ευχαριστώ για το λινκ.

VAD είπε...

Θα συμφωνήσω με το φίλο Νίκο Λιολιόπουλο,ακόμη μια φορά οι κυβερνώντες προσπάθησαν να παιξουν επικοινωνιακο παιγνίδι με τις κινητοποιήσεις,αλλα ευτυχώς δεν τα κατάφεραν,οι αγρότες αποχώρησαν στην κατάλληλη στιγμή.

gpapoul είπε...

Αυτή την εντύπωση έδωσαν γενικά οι τελευταίες κινητοποιήσεις, ότι αλλιώς ξεκίνησαν και αλλιώς κατέληξαν. Όμως πραγματικά αδιαφορώ για τα παιχνίδια της κυβέρνησης με ορισμένους αγροτο-συνδικαλιστές, ούτως ή άλλως δεν τη σώζει τίποτα αυτή την κυβέρνηση και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Για τον ιδεολόγο αγρότη όμως, που μέσα στην οικονομική δυσπραγία του, ξεκίνησε να διαμαρτυρηθεί –έστω και με αυτόν τον ακραίο τρόπο- και ένοιωσε ότι τον πούλησαν στεγνά μέσα σε μια νύχτα, αυτοί που υποτίθεται ότι εγγυόταν για τον αγώνα του, με νοιάζει και με το παραπάνω. Πραγματικά πιστεύω ότι μέρος της λύσης του προβλήματος είναι η κρίση αντιπροσώπευσης και στο αγροτικό τομέα.

ikor είπε...

Καλημέρα Νίκο!

Κατά τη γνώμη μου, οι αγρότες πρέπει να αναζητήσουν νέες μορφές διεκδίκησης. Γιατί τιμωρώντας τους πολίτες, νομίζω πως χάνουν το δίκιο τους.

Βέβαια, αυτό δεν είναι εύκολο, όταν έχουν έρθει πια σε απόγνωση.

Το κείμενο για τα Καρτέλ κι η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ κατατοπιστικά. Εγώ σ' ευχαριστώ λοιπόν!

ikor είπε...

Καλημέρα VaD!

Ναι, αποχώρησαν την κατάλληλη στιγμή. Το ερώτημα όμως είναι: άλλαξε κάτι;

Παρόλες τις επιδοτήσεις, τα προβλήματά τους παραμένουν.

Οι αρμόδιοι υπουργοί μάλλον έχουν παρεξηγήσει τον ρόλο τους: οφείλουν να χαράζουν αγροτική πολιτική, όχι να διαχειρίζονται χρόνο, κονδύλια και εντυπώσεις...

ikor είπε...

Καλημέρα gpapoul!

Ανοίγεις τεράστιο θέμα: πράγματι ο αγροτικός "συνδικαλισμός" δείχνει να ωφελεί πια περισσότερο τους εκπροσώπους από αυτούς που πρέπει να εκπροσωπούνται.

Και δε συμβαίνει μόνο στους αγρότες αυτό!

Η φωνή του απλού αγρότη που μοχθεί και δεν τα βγάζει πέρα χάθηκε στα ενδιάμεσα στρώματα "αντιπροσώπευσης".

Που τελικά είναι τα αμορτισέρ των αντιδράσεων!

grsail είπε...

Το ελπιδοφόρο σ’ αυτήν την κινητοποίηση είναι ότι είδαμε πρόσωπα νεαρών ανθρώπων στις θέσεις των ηγετών του αγροτικού συνδικαλισμού. Από την άλλη, το αγροτικό κίνημα δεν νομίζω ότι έχει – ακόμα – κατακτήσει την γνησιότητά του. Ταλαιπωρείται ακόμη από σκοπιμότητες, ιδιοτέλειες και άκρατο κομματισμό. Νέοι καιροί νέοι συσχετισμοί. Ο πανίσχυρος κάποτε αγροτικός τομέας συμμετέχει σήμερα στην σύνθεση του ΑΕΠ με ποσοστό κάτω του 4% ! Οι προτεραιότητες που τίθενται από τα διευθυντήρια του νεο-φιλελευθερισμού στις Βρυξέλλες είναι αδυσώπητες ...

ikor είπε...

Καλησπέρα grsail!

Μακάρι οι νεαροί αυτοί αγρότες να περιφρουρήσουν τα συμφέροντα των αγροτών προς όφελος δικό τους αλλά και της κοινωνίας.

Γιατί τα καθαρά τρόφιμα, όλους μας απασχολούν. Αντίθετα, η απαξίωση του αγρότη οδηγεί σε έλεγχο της διατροφικής αλυσίδας κι αυτό το θεωρώ επικίνδυνο!

marianaonice είπε...

Με τα μπλόκα στους δρόμους, το ένα θύμα τιμωρεί το άλλο.

Συμφωνώ απόλυτα!!

Κυριακάτικη καλησπέρα!
:)))

ikor είπε...

Ε, ναι mariana.

Νομίζω ότι οι αγρότες πρέπει να βρουν τρόπους αντίδρασης που θα τιμωρούν εκείνους που πραγματικά τους συμπιέζουν το εισόδημα.

Καλησπέρες!

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Η εύκολη αντίδραση
για την κυβέρνηση μας
να σπείρει την διχόνοια,
Φάγωμα μεταξύ μας.

Ισως αυτό προσωρινά
να την ανακουφίζει
μα όμως μακροπρόθεσμα
τίποτα δεν κερδίζει.

δεν ένοιωσαν το πρόβλημα
ποτέ της αγροτιάς
ακολουθούν πολιτική
του θα και της ψευτιάς

Θέλει πολλά η ύπαιθρος,
πρέπει να προσπαθήσει
να κάνει , μόνη, πράγματα
και να ορθοποδήσει

Με ένα κράτος σύμμαχο
μα και συμπαραστάτη
μπορεί και πρέπει η αγροτιά
να καταφέρει κάτι.

Να ζωντανέψει η ύπαιθρος,
η ραχοκοκαλιά μας,
αν θέμε να υπάρχουνε
για πάντα τα χωριά μας.

δεν γίνεται τον κόπο τους
να τόνε τρώνε άλλοι,
λαμόγια και μεσάζοντες,
ατσίδες και μεγάλοι.

barel είπε...

Δυστυχώς ikor οι καταστάσεις έχουν ξεφύγει απο την ισσοροπία και πολλές κοινωνικές ομάδες καταφεύγουν σε πρακτικές που πλήττουν το σύνολο. Αλλά τα προβλάματα είναι αυτά που κλείνουν τους δρόμους και σηκώνουν το κόσμο απο το καναπέ. Βέβαια και οι αγρότες έχουν τις δικές τους ευθύνες όπως και όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά για τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση.

ikor είπε...

Όσοι τον τόπο κυβερνούν
ξέρουν πως τους βολεύει
το ένα θύμα διαρκώς
με τ' άλλο να παλεύει.

Φοβούνται μάλλον να μας πουν
ότι δεν έχουν λύσεις,
γι' αυτό και κλείνουν στόματα
μόνο μ' επιδοτήσεις.

ikor είπε...

Καλησπέρα barel!

Προφανώς τα προβλήματα είναι αυτά που εξοργίζουν τον κόσμο. Κι επειδή ακριβώς έχει χαθεί η αλληλεγγύη, ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου.

Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν για να διορθωθούν οι συσωρευμένες παραλείψεις και αδράνειες του χτες...