Ελεύθερη αγορά; Για ποιους;

Εδώ και 43 ημέρες, ένας αυτοδημιούργητος μικρομεσαίος επιχειρηματίας κάνει απεργία πείνας με live camera έξω απ’ την Επιτροπή Ανταγωνισμού στο κέντρο της Αθήνας. Ο Θοδωρής Τενέζος διαμαρτύρεται έτσι για το καρτέλ σιδήρου.

Ο Τενέζος εργαζόταν ως σιδεράς σε οικοδομές. (Όσοι έχουμε ζήσει αυτά τα παιδιά στο εργοτάξιο, καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολη είναι η δουλειά τους...)

Το 2004 αγόρασε με τον συνέταιρό του μια εταιρία εμπορίας σιδηρού οπλισμού. Λίγο καιρό αργότερα επιχείρησε να εισάγει σίδερο απ’ την Ιταλία.

Αφού εξακρίβωσε ότι η ποιότητα του ιταλικού σιδήρου ήταν καλή, μετά από έρευνα στα εργαστήρια του κράτους (Κεντρικό Εργαστήριο Δημοσίων Έργων), προχώρησε στην εισαγωγή του σιδήρου. Ο οποίος ήταν και φθηνότερος.

Αυτό φαίνεται πως εξόργισε ορισμένους, οι οποίοι έπαψαν να τον προμηθεύουν με ελληνικό σίδερο. Σε λίγο καιρό, η εταιρία του κατέρρευσε.

Απ’ την καταγγελία του Τενέζου, τίποτα δε φαίνεται να αποδεικνύει με σαφήνεια την ύπαρξη καρτέλ. Αυτό όμως είναι και το πιο επίφοβο.

Γιατί τα καρτέλ είναι σαν τα αεροπλάνα Στελθ: πετάνε παντού, αλλά δεν τα πιάνει κανένα ραντάρ! Δύσκολα αποδεικνύεις την ύπαρξή τους. Κι ακόμα πιο δύσκολα τα αντιμετωπίζεις...

Τα πάντα άλλωστε είναι θέμα διαπραγματευτικής ικανότητας: όσο οι συνθήκες ευνοούν τον γιγαντισμό των ολίγων, τόσο μεγαλύτερη διαπραγματευτική ικανότητα αποκτούν αυτοί και τόσο μεγαλύτερη επιρροή ασκούν.

Κι αυτό κάποιοι σήμερα το λένε «ελεύθερη αγορά».

Όμως ο όρος «ελεύθερη αγορά» έγινε πια επίφαση. Έγινε η μάσκα που κρύβει την πραγματική λειτουργία της αγοράς. Ένα εξωραϊστικό botox που εξαφανίζει τις ρυτίδες και παρουσιάζει ως ελκυστική τη σημερινή κατάσταση.

Όλοι βλέπουν πια ότι με τη σημερινή λειτουργία της αγοράς, μόνο αν είσαι ημέτερος έχεις το ελεύθερο να γιγαντωθείς επιχειρηματικά. Αλλιώς δεν είσαι ελεύθερος ούτε να γεννηθείς, ούτε να μεγαλώσεις.

Γιατί την «ελευθερία» της αγοράς την αντικατέστησε η ασυδοσία της αγοράς. Που βασίζεται σε διαρκή εμπόδια εισόδου στην αγορά για τους νεοεισερχόμενους. Κι αυτό, δυστυχώς, απλώνεται εδώ και χρόνια σ’ όλο το φάσμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Άλλωστε ούτε κι οι σημερινοί υπέρμαχοι της «ελεύθερης αγοράς» δεν μπορούν (και δεν θέλουν) να εξασφαλίσουν συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού! Δεν είναι τυχαίο...

Ανεξάρτητα απ’ το τι θα γίνει στην υπόθεση του Τενέζου, κανείς πια δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει για ελεύθερη αγορά. Όσο υπάρχουν «συμφωνίες κυρίων» εις βάρος των καταναλωτών. Όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ζώνη ελεύθερου εμπορίου. Όσο υπάρχουν τόσο υψηλά τείχη μπροστά σε όποιον θέλει να εισέλθει στην αγορά.

(Αρκεί να αναφερθεί ότι για να λειτουργήσει σήμερα ένα ψητοπωλείο π.χ. χρειάζεται 27 διαφορετικές εγκρίσεις από 4 διαφορετικές υπηρεσίες: Πολεοδομία, ΙΚΑ, Πυροσβεστική και Εφορία.)

Μέχρι λοιπόν ν' απλοποιηθούν οι διαδικασίες εισόδου στην αγορά, μέχρι να δίνονται κίνητρα για υγιή επιχειρηματικότητα με ξεκάθαρους όρους και μέχρι να ελέγχει η Επιτροπή Ανταγωνισμού κάθε ύποπτο ολιγοπώλιο, οι ανισότητες συνεχώς θα μεγαλώνουν.

Κι αυτό μπορεί σήμερα να χαροποιεί την αρ-ε-στοκρατία που συντηρεί έτσι τη δύναμή της, αύριο όμως όλοι θα δουν πως δεν είναι βιώσιμο να συμπιέζεις διαρκώς τους ανήμπορους στα άκρα.


Υ.Γ.: Απόψε δεν είναι η ...Ώρα της Γης. Είναι όμως η ώρα να δείξουμε ότι συμπαραστεκόμαστε σ’ έναν άνθρωπο που με την αυτοθυσία του, ανεξαρτήτως αν έχει προσωπικό δίκιο ή όχι, γίνεται σύμβολο διαμαρτυρίας για κάτι που μας κρατάει όλους σε ομηρία.
Πατησίων 70, @20:30.