Άγονη ζωή

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να χτυπηθεί η διαφθορά: να ποσοτικοποιηθεί το κόστος της για τους πολίτες! Ας πάρουμε για παράδειγμα την ακτοπλοϊκή σύνδεση στις λεγόμενες «άγονες γραμμές».

Ως θεσμός δεν είναι λάθος: Επιδοτείται από κρατικά κονδύλια μια ακτοπλοϊκή σύνδεση, της οποίας το μεταφορικό έργο δεν είναι αρκετό για να καλύψει το κόστος της, με σκοπό να εξυπηρετούνται τα απομονωμένα νησιά.

Αυτό είναι απολύτως δίκαιο για τους νησιώτες. Οι οποίοι βλέπουν δισεκατομμύρια ευρώ να επενδύονται κάθε χρόνο σε δρόμους και απαιτούν κι αυτοί μεταφορικό ισοδύναμο.

Στην πράξη όμως εφαρμόζεται αυτό που λέει η μαντινάδα:

Τα μερακλήδικα κορμιά
και τα καλά μαχαίρια,
τις περισσότερες φορές
είναι σε λάθος χέρια.

Ένα απαραίτητο εργαλείο δηλαδή για ν’ αναπνέουν τα νησιά μας βρίσκεται, δυστυχώς, σε λάθος χέρια. Γιατί, όπως φαίνεται, ένα μεγάλο μέρος απ’ τις επιδοτήσεις των άγονων γραμμών καταλήγει σε πολιτικά πρόσωπα.

Σήμερα δίνονται 100 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για τις άγονες γραμμές. Αυτό όμως γίνεται χωρίς υποχρεωτική διασφάλιση ναυπηγήσεων νέων πλοίων. Χωρίς εγγυήσεις για καλύτερη ποιότητα μεταφορών.

Χωρίς καν να είναι σαφές ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά πρέπει να έχει μια γραμμή για να χαρακτηριστεί «άγονη»!

Άρα εμπεδώνεται ένα καθεστώς απόλυτης αδιαφάνειας: εκείνοι που διαχειρίζονται τα κρατικά κονδύλια, νομίζουν ότι τους ανήκουν! Κι εκείνο που μετράει σ’ έναν διαγωνισμό είναι η κομματική σημαία που κυματίζει σ’ ένα πλοίο.

Κάθε ευρώ όμως που δίνεται για «λάδωμα», αφαιρείται απ’ τους μισθούς των εργαζομένων στα πλοία, αφαιρείται απ’ την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, αφαιρείται απ’ το ποσό που δίνεται για τη συντήρηση των πλοίων.

Κάθε ευρώ που κατατίθεται στον λογαριασμό του (εκάστοτε) «Παυλίδη» συνεπάγεται λιγότερες πιθανότητες ν’ αγοραστεί νέο πλοίο, σημαίνει χειρότερης ποιότητας φαγητά στις καντίνες του πλοίου, οδηγεί σε κατάργηση του ανταγωνισμού που είναι προς όφελος του επιβατικού κοινού.

Η διαφθορά διαρκώς θα εξαπλώνεται, όσο το κράτος αντιμετωπίζει τον ρόλο του ως διανομέα κονδυλίων σε ημέτερους, όπως κάνει εδώ και χρόνια. Κι όσο οι υπουργοί που χρηματίζονται δεν τιμωρούνται ποτέ.

Οι επιδοτήσεις στις άγονες γραμμές χρειάζονται ένα νέο κανονιστικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει στον επιβάτη ποιότητα, ασφάλεια και αξιοπιστία στις θαλάσσιες μεταφορές. Το οποίο αν παραβιάζεται, θα αφαιρείται κι η επιδότηση!

Διαφορετικά, σε λίγο δε θα μιλάμε για άγονες γραμμές, αλλά για άγονες ζωές στα νησιά μας.

[Το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (11/4/09)]