Προκρούστειος κλίνη στην Κτηματολόγιο Α.Ε.

Στις 25 Μαΐου 2009, ο Γενικός Διευθυντής της Κτηματολόγιο Α.Ε. έστειλε την ακόλουθη επιστολή στα στελέχη της εταιρίας:

«Για τη συμμετοχή στελεχών της εταιρείας σε μόνιμα ή ad hoc όργανα (π.χ. ομάδες εργασίας, επιτροπές κλπ) επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων για θέματα που άπτονται των δραστηριοτήτων του κτηματολογίου, ισχύουν τα ακόλουθα:
1) Για την ένταξη κάποιου στελέχους σε τέτοια όργανα θα πρέπει εφεξής να ζητείται από το στέλεχος η σύμφωνη γνώμη της εταιρείας μέσω του Γενικού Διευθυντή. Αυτό ισχύει και όταν ο επιστημονικός/επαγγελματικός φορέας ορίζει με δική του απόφαση το συγκεκριμένο στέλεχος ως μέλος του εν λόγω οργάνου.
2) Για τις θέσεις που θα διατυπώνει το στέλεχος στο πλαίσιο των εργασιών των ανωτέρω οργάνων θα προηγείται συνεργασία με την εταιρεία, σε επίπεδο Δ/ντή της θεματικά αντίστοιχης Δ/νσης.
3) Το στέλεχος θα ενημερώνει με έγγραφες αναφορές σε τακτά χρονικά διαστήματα την εταιρεία για την πορεία των εργασιών της ομάδας στην οποία μετέχει και οπωσδήποτε για το τελικό αποτέλεσμα των εργασιών της.…»

Δηλαδή ο Γενικός Διευθυντής μιας εταιρίας δημοσίου συμφέροντος καλεί τους συνεργάτες του να ...μην έχουν άποψη! Επιβάλλει αναχρονιστικές πρακτικές και ανοίγει έναν επικίνδυνο δρόμο:

Π.χ. ένας μηχανικός δεν θα μπορεί πια να εκφράζει τις απόψεις του σχετικά με το κτηματολόγιο σε μια ομάδα εργασίας του επαγγελματικού του φορέα, αν πρώτα δεν το εγκρίνει ο Γενικός του Διευθυντής.

(Παύεται δηλαδή, εν μια νυκτί, η αυτοτελής επαγγελματική ιδιότητα κι η επιστημονική άποψη όλων των εργαζομένων της εν λόγω εταιρίας.)

Ακόμα όμως κι να είναι αρεστός εκείνος που θα οριστεί σε μια τέτοια επιτροπή, οφείλει να «συνεργάζεται» πριν πει τη γνώμη του. Οφείλει δηλαδή να μεταφέρει τη γνώμη της εταιρίας, όχι τη δική του.

(Μα, ο θεωρητικός στόχος των επιτροπών αυτών είναι ν’ αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Όχι να καταγράψουν τις απόψεις του οργανισμού.)

Τέλος, όποιος συμμετέχει πάραυτα σε τέτοιου είδους ομάδες οφείλει να ενημερώνει εγγράφως για το τι γίνεται και τι λέγεται σ’ αυτές. Οφείλει δηλαδή να σημειώνει ποιος λέει τι και πού καταλήγει η επιτροπή.

Θέλω να ξακαθαρίσω ότι διαφωνώ με τον σημερινό τρόπο λειτουργίας αρκετών εκ των ομάδων εργασίας και επιτροπών. Οι προκλητικά υψηλές αμοιβές κι η απουσία λογοδοσίας και πεπραγμένων έχουν κάνει το κίνητρο συμμετοχής σ’ αρκετές απ’ αυτές να είναι η αμοιβή κι όχι η διάθεση να κατατεθούν προτάσεις.

Αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι είναι απαράδεκτη η μεθόδευση που ακολουθεί η εν λόγω εταιρία. Ειδικά σε μια δημοκρατική κοινωνία, όπως θέλουμε όλοι να λέμε και να πιστεύουμε ότι είμαστε, τέτοιες πρακτικές μας γυρίζουν έτη φωτός πίσω.

Γιατί άραγε πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι σε μια εταιρία να εκφράζουν την άποψη του Γενικού Διευθυντή τους; Δεν έχουν αυτοτελή επιστημονική υπόσταση;

Και γιατί ένας επιστημονικός σύλλογος που θέλει την άποψη ενός μέλους του για ένα θέμα πρέπει πρώτα να έχει την έγκριση του εργοδότη του μέλους αυτού;

Η λογική της Προκρούστειας κλίνης (όλοι να λέμε και να κάνουμε ακριβώς τα ίδια) έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Αν επανέλθει αυτός ο παραλογισμός, στο τέλος κανείς δε θα λέει τη γνώμη του! Ελπίζω να καταλάβουν το λάθος τους και να το διορθώσουν.


Υ.Γ.1: Μπορούν ελεύθερα να αναδημοσιεύσουν την παρούσα ανάρτηση, όσοι και όσες πιστεύουν ότι τα blogs συμβάλλουν στην αποκάλυψη αναχρονιστικών συμπεριφορών. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο των blogs!

Υ.Γ.2: Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στα 35 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας που εορτάζεται σήμερα. Στις γιορτές και στα λόγια είμαστε καλοί...