Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Τούβλα

Πάντα με συναρπάζει το χτίσιμο των τούβλων. Είπα να μοιραστώ μαζί σας μερικές εικόνες για να δείτε τι εννοώ:

Εν αρχή είναι το σχέδιο. Χωρίς «σχέδιο» τίποτα δε γίνεται. Αυτόματος πιλότος δεν υπάρχει, ούτε στη ζωή, ούτε στην οικοδομή. Ο Καραμανλής που νόμιζε ότι υπήρχε, είδαμε όλοι τι έπαθε...

Μετά το σχέδιο, τη μεγαλύτερη σημασία έχει το πρώτο τούβλο! Αυτό ορίζει την ευθεία της πρώτης σειράς. Και στην πρώτη σειρά θα πατήσει όλος ο τοίχος. Γι’ αυτό έχει σημασία να υλοποιηθεί σωστά και χωρίς βιασύνη. Είναι ο οδηγός μας!


Αυτό ισχύει για όλα: από μια ανθρώπινη σχέση έως τις δράσεις μιας κυβέρνησης. Αν η αρχή γίνει στραβά, δύσκολα ισιώνουν μετά τα πράγματα. Αλλά ακόμα και να γίνει ίσια, δε σημαίνει ότι όλα θα είναι πάντα ίσια!

Γι’ αυτό χρησιμοποιούμε το ράμμα. Και εξασφαλίζουμε έτσι το χτίσιμο του τοίχου θα είναι κατακόρυφο. Αν δεν το πετύχει ο χτίστης, η δικαιολογία είναι έτοιμη: «θα το ισιώσεις στα επιχρίσματα».



Αν όμως προχωράς με τέτοιου είδους δικαιολογίες, δεν πας μακριά. Αν μεταθέτεις ένα πρόβλημα στο μέλλον, απλώς δυσκολεύεις το μέλλον σου!

Όσο πιο ψηλός είναι ένας τοίχος, τόσο πιο απαραίτητο είναι το σενάζ. Για να σπάσεις το ύψος του μονοκόμματου χτισίματος και να αυξήσεις κάπως τη στατικότητά του.

Επειδή χρειάζεσαι μια νέα ενδιάμεση βάση εκκίνησης στο χτίσιμο και επειδή η συνεκτικότητα της λάσπης ανάμεσα στα τούβλα δεν είναι απολύτου εμπιστοσύνης για να χτίσεις όλο το ύψος χωρίς σενάζ.


Έτσι είναι και σε κάθε μας δράση. Ξεκινάμε με «σχέδιο», χτίζουμε κατακόρυφα, αλλά χρειαζόμαστε και νέες βάσεις πού και πού. Δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα απνευστί!


Ο τοίχος όμως δεν ορίζει απλώς τον χώρο. Χρειάζεται να έχει κι άλλες ιδιότητες, όπως π.χ. να προσφέρει επαρκή θερμομόνωση. Γι’ αυτό βάζουμε θερμομονωτικά φύλλα ανάμεσα σε δυο δρομικούς τοίχους. Αν αυτά δεν τοποθετηθούν κατά τη φάση της κατασκευής, δεν μπορούν να μπουν μετά.

Όπως και σε κάθε μας δράση: αν δεν κάνουμε αυτό που πρέπει, όταν πρέπει, μετά είναι αργά!

Τι άλλο χρειάζεται;

Εργαλεία. Καλό είναι το εμπειρικό αλφαδολάστιχο, αλλά ένας χωροβάτης προσφέρει μεγαλύτερη ακρίβεια.


Και έλεγχος! Καλή είναι η εμπειρία του μάστορα, αλλά και η σκιά (του μηχανικού) διορθώνει ορισμένα μικρά ή μεγάλα λαθάκια.


Η τοιχοποιία είναι για μένα ένα απ’ τα πιο ενδιαφέροντα στάδια σε μια κατασκευή. Επειδή ορίζεις τον χώρο, επειδή μετατρέπεις την επιφάνεια σε όγκο!

Αλλά κι επειδή έχει αρκετά κοινά με πολλά πράγματα που χρειάζεται να κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή.

36 σχόλια:

Roadartist είπε...

Δε το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι.. μου άρεσε η σκέψη σου! Καλησπέρα :)

Skouliki είπε...

βασικα ειναι και αυτο μορφη τεχνης αν θες

για αυτο ο μαστορας παντα εχει αξια
φιλια

b|a|s|n\i/a είπε...

πόσο ενδιαφέροντα. και πόσο αληθινά και στις (οικο)δομές των κοινωνιών και των σχέσεών μας.
οι μάστοροι πάντως που ανακαίνισαν το σπίτι έβαλαν τα πλακάκια του διαδρόμου σε διαφορερική ευθεία από αυτά της κουζίνας. μετά από καιρό το ονόμασα άποψη. :)
καλησπέρα σου!

Vassilis είπε...

Γιάννη πολύ ωραία παραλλήλισες την τέχνη της τοιχοποιίας με ορισμένες από τις αξίες που θα πρέπει να ορίζουν και τη ζωή μας.

Η δικαιολογία του χτίστη για το σοβατζή είναι κλασσική. Όπως βέβαια και το αντίστροφο.
Ο σοβατζής δηλ. να κατηγορεί τον κτίστη ότι ο τοίχος δεν είναι ίσιος, αλλά (αν πρόκειται για μπάνιο) θα το διορθώσει με την κόλλα ο πλακάς!
Και ο πλακάς μετά να λέει : μα καλά ο σοβατζής δεν μπορούσε να κάνει κάτι με τον τοίχο; Τι να κάνω εγώ τώρα;
Kαι ο ιδιοκτήτης να σκέφτεται μήπως στραβώσει και αυτός λίγο τον τρόπο πληρωμής.

ikor είπε...

Roadartist, καλησπέρα!

Το πέρασμα από το δισδιάστατο στο τριδιάστατο έχει πολλά όμορφα νοήματα!

Να είσαι καλά!

ikor είπε...

skouliki καλησπέρα!

Ναι, είναι μια τέχνη κι αυτό. Κι οι μάστορες πρέπει να έχουν αντίληψη. Αλλιώς δε γίνεται τίποτα.

Φιλιά!!

ikor είπε...

Καλησπέρα b|a|s|n\i/a!

Στο Πολυτεχνείο μας έλεγαν:

Τα λάθη του γιατρού θάβονται, ενώ τα λάθη του μηχανικού φαίνονται!

Λίγο μακάβριο, αλλά αληθινό. Γι' αυτό, τα λάθη πρέπει να τα προλαβαίνεις. Είναι ορατά και δε διορθώνονται εύκολα!

Μπορείς βέβαια να έχεις τη δική σου θετική σκέψη και να τα ονομάζεις "άποψη"!

Καλό απόγευμα!

ikor είπε...

Καλησπέρα Βασίλη!

Αυτοί οι παραλληλισμοί υπάρχουν παντού γύρω μας. Αν τους δεις, νομίζω ότι κάνουν το επάγγελμά σου πιο ενδιαφέρον!

Όπως συχνά υπάρχει και το: "δε φταίω εγώ, φταίει ο προηγούμενος. Αλλά μην ανησυχείς, θα τα διορθώσει ο επόμενος"!

Ειδικά στην οικοδομή αυτό είναι ο κανόνας. Κι εκεί χρειάζεται η σκιά, που λέγαμε! Αλλιώς επικρατεί η αρχή της ήσσονος προσπάθειας...

Θανασης Ξ. είπε...

ikor καλησπέρα..
Μια και μας έβαλες στο 'παιχνίδι' αυτό, μας οφείλεις τώρα και μια ακόμη ανάρτηση: ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΣΤΡΑΒΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ. Γίνεται χωρίς γκρέμισμα; Πόσο κοστίζει το γκρέμισμα; Και κυρίως ΠΟΙΟΣ θα το πληρώσει...

D.Angel είπε...

Eνδιαφέρουσα άποψη!
Ομολογώ πως δεν το χα σκεφτεί έτσι!
Εχεις δίκιο σύντεκνε!
Καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Πάντα καλός στο γράψιμο.
Η σκιά σου έχει αποτυπωθεί στο πλέγμα. :)
Δημοσθένης Μπούκης του Γιάννη

tzonakos είπε...

Πολύ σωστός ο παραλληλισμός του χτισίματος τούβλο-τούβλο με οσα συμβαίνουν στην ζωή.
Και μενα μου άρεσε μικρός να βλέπω πώς έχτιζαν οι μαστόροι.

kariatida62 είπε...

To πρώτο πράγμα που μούρθε εμένα στο μυαλό με την ανάρτησή σου ήταν το "τούβλο" μαθητής! Διαβάζοντας την φοβερά ενδιαφέρουσα ανάρτησή σου κατάλαβα ότι το πόσο σωστά θα χτιστεί με τα τούβλα ο τοίχος εξαρτάται αποκλειστικά απο τον μάστορα και την σκιά του ...μεγάλου (μηχανικού)!
Μοιραία έγινε ο παραλληλισμός στο μυαλό για όλα τα "τούβλα μαθητές" την αποκλειστική ευθύνη την έχουν οι δάσκαλοι ...οι καθηγητές (μάστορες) και η σκιά του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας!

ikor είπε...

Θανάση Ξ., καλησπέρα!

Όταν όλα έχουν πάει στραβά, προσπαθείς να βρεις μια συναινετική λύση στην αρχή.

Αν δεν τα καταφέρεις, καλείς σε πραγματογνωμοσύνη έναν μηχανικό του ΤΕΕ.

Το "στραβά" όμως είναι πολύ υποκειμενικό! Έχουν πάει όντως "όλα" στραβά ή έτσι πιστεύεις;

Πάντως για να μην μπλέκεις, μια σχετικά φθηνή λύση, με άψογο αποτέλεσμα, είναι να εφαρμόσεις γυψοσανίδες στην επιφάνεια που δε σε ικανοποιεί.

Θα μικρύνει λίγο ο χώρος, αλλά μπορείς να ξαναπεράσεις τα ηλεκτρολογικά χωρίς πολλά γκρεμίσματα.

Άσε που με λίγη φαντασία μπορείς να "παίξεις" με τους όγκους και τα χρώματα και να επαληθευτεί το "ουδέν κακόν αμιγές καλού"!

(Ορίστε, σχεδόν ανάρτηση βγήκε :-)

ikor είπε...

Dreamer Angel, καλησπέρα!

Είδες, όλα έχουν διαφορετικές ερμηνείες! Εξαρτάται από την οπτική γωνία.

Άσε που αν σκέφτεσαι μερικά τέτοια, η δουλειά περνάει πιο ευχάριστα!

Σου έδωσε μήπως ιδέα για κανένα πρωτότυπο tattoo?

ikor είπε...

Δημοσθένη καλησπέρα (και ηλεκτρονικώς)!

Σ' ευχαριστώ! Κι εσύ πάντα γενναιόδωρος στα κοπλιμέντα σου!

Να είσαι καλά!

ikor είπε...

tzonako να είσαι καλά!

Ναι, είναι από τα πιο ενδιαφέροντα στάδια μιας κατασκευής. Ειδικά αν συγκρίνεις το πριν με το μετά.

Πιστεύω ότι κι η ζωή τούβλο-τούβλο χτίζεται.

Την καλησπέρα μου φίλε!

ikor είπε...

kariatida62 καλησπέρα!

Ίσως ο πιο σωστός τίτλος να ήταν "Τοιχοποιία".

Ωραίος κι ο παραλληλισμός σου! Σε πολλά πράγματα φταίνε άλλοι για μια κακή εξέλιξη.

Και προσπαθούμε μετά με σοβατίσματα και μερεμέτια να διορθώσουμε τα αδιόρθωτα...

VAD είπε...

Καλη,πολύ καλη η παρουσίασή σουμβρε Γιάννη,αλλά στην πράξη τί γίνεται;Καλος ό μαστρο Μήτσος,αλλά αν το σπίτι μου ήταν λίγο μεγαλύτερο,η τελευταία σειρά(τα πλακάκια)στον ενιαίο χωρο σαλονι-κουζίνα θα κατέληγε στην...μπαλκονόπορτα:)

Artanis είπε...

Ως άσχετη με το χτίσιμο (ξέρω όμως να περνάω πλακάκια!!!) σου γράφω μόνον: Καλημέρααααααα...

aKanonisti είπε...

Ομορφα τα τούβλα... αλλά εμένα με πιάνει δέος στα μπετά....
Πως τα σιδερώνουνε.. πως τα καλουπώνουνε... και πως ρίχνουν το σκυρόδεμα μετά...
Ισως γιατί δεν γκρεμίζονται με τίποτα...
Ισως γιατί είναι πιο οριστικά....
:-)))

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Φίλε ikor
Με πήγες πολύ πίσω, στην δεκαετία του 70, σαν φοιτητής δούλευα στην οικοδομή, εργάτης σε χτίστες.
Κουβάλημα με τα χέρια όλα τα τούβλα στους ορόφους, άλλες εποχές.

Πίσω σε άλλες εποχές
για μιας φιλιάς χατήρι
εργάτης στην οικοδομή,
στα τούβλα και το χτήρι.

ikor είπε...

Καλησπέρα VaD!

Η πράξη έχει όντως και πολλούς που τα αφήνουν όλα στον ..."αυτόματο πιλότο".

Ε, τότε θα γίνει όσο πιο γρήγορα και πρόχειρα γίνεται η κατασκευή...

Πάντως έχει σημασία και η μελέτη! Οι μικροί χώροι είναι κι εκεί συχνά αποτέλεσμα βιασύνης.

ikor είπε...

Καλησπέρα Artanis!

Αλήθεια ξέρεις να τοποθετείς πλακάκια; Είναι μεγάλη τέχνη!

Τα αλφαδιάζεις και τα στοκάρεις σωστά; Στείλε μου ένα δείγμα δουλειάς σου μήπως συνεργαστούμε!! :))))

Φιλιά πολλά καλή μου!!

ikor είπε...

Καλησπέρα aKanonisti!

Ναι, σίγουρα το σιδέρωμα και η σκυροδέτηση έχουν άλλη χάρη!

Δες εδώ: http://kotzabassakis.blogspot.com/2009/04/vs.html

κι εδώ: http://kotzabassakis.blogspot.com/2008/04/blog-post.html

Είναι η μονιμότητα όπως λες. Και φυσικά η ευθύνη που αναλαμβάνεις, όταν κατασκευάζεις έναν φέροντα οργανισμό.

Φιλιά πολλά!!

ikor είπε...

Κατέχεις το πως η δουλειά
κάμει τους άντρες, Φάνη,
την κούραση που έζησες
ανθρώπου νους δε βάνει.

patsiouri είπε...

Οντως είναι και αυτό μία μορφή τέχνης.
Και να σου πω, σε ζηλεύω!

ikor είπε...

Patsiouri καλησπέρα!

Σίγουρα θέλει τέχνη το χτίσιμο. Κι οι Αιγύπτιους κτίστες, με τους οποίους συνεργάζομαι, ξεκίνησαν να μαθαίνουν αυτήν την τέχνη στην Αίγυπτο από 15 χρονών παιδιά!

Να είσαι καλά!

zoyzoy είπε...

Μ'αρέσει που αγαπάς την δουλειά σου και την παρουσιάζεις σε άλλες διαστάσεις της ζωής!Είναι η αγάπη της δημιουργίας και φαίνεται από την σκέψη του παραληρισμού με τις σχέσεις μας!

Καλή μέρα να'χεις με φιλιά θαλασσινά!

Υ.Γ Δεν το είχα ακούσει και ομολογώ με ξάφνιασε"Τα λάθη του γιατρού θάβονται, ενώ τα λάθη του μηχανικού φαίνονται!"

NdN είπε...

Πολύ καλός ο παραλληλισμός Γιάννη και είναι και αλήθεια ότι η κατασκευή έχει πολλά κοινά πράγματα με τις αξίες της ζωής και το τι πρέπει να προσέχουμε.

Ξέχασες να πεις ότι στο Πολυτεχνείο μας έλεγαν και το ότι είμασταν εκλεκτά μέλη τςη κοινωνίας (πολύ γέλιο όταν το άκουσα). Τώρα ποιος "εκλεκτός" κάθεται με βροχή, χιόνι, αέρα, καύσωνα στο δρόμο προσπαθώντας και να βρει λύσεις και να μην πάθει κάποιος γύρω του κάτι...ε, άστο καλύτερα!

ikor είπε...

zoyzoy να είσαι καλά!

(Το ρητό ήρθε σε μια πολύ άσχημη επέτειο για σένα... Ειλικρινά είχα έναν κόμπο χθες που διάβασα την ανάρτησή σου....)

Η δουλειά μας είναι όντως δημιουργική κι αυτό μ' αρέσει πολύ!

Βλέπεις κάθε μέρα κάτι να γίνεται. Βλέπεις σχέδια να υλοποιούνται. Μαθαίνεις να παράγεις αποτέλεσμα συνεργαζόμενος με ανθρώπους. Συχνά αλλοδαπούς. Που έχουν άλλη κουλτούρα κι άλλες προσλαμβάνουσες παραστάσεις.

Αν σ' αρέσει κάτι πολύ, το βλέπεις διαφορετικά. Κι αυτό σε αναζωογονεί και σου τονώνει το ενδιαφέρον!

Φιλιά πολλά καλή μου zoyzoy!

ikor είπε...

NdN καλησπέρα!

Ξύνεις πληγές. Όχι, δεν ένιωσα ποτέ "εκλεχτός". Αλλά αυτό ουδόλως με ενοχλεί.

Εκείνο που με ενοχλεί ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ είναι που ταυτίζουν τους μηχανικούς με τους εργολάβους και τους κατασκευαστές!

Κάνουμε έργα προς όφελος των πολιτών, σε κάθε είδους καιρικές συνθήκες και υπάρχει η εικόνα ότι η δουλειά μας είναι εις βάρος των πολιτών!

Φταίμε κι εμείς βέβαια. Φταίμε επειδή δεν εφαρμόζουμε κανόνες δεοντολογίας, ώστε να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι.

Καλό βράδυ φίλε μου!

fpboy είπε...

Tελικά, οτιδήποτε έχει σχέση με την δημιουργία , δίνει μια μεγάλη ευχαρίστηση στον άνθρωπο.
Να'σαι καλά να δημιουργείς λοιπόν ikor !

Ανώνυμος είπε...

Αυτά που με εντυπωσίαζαν πάντα σ΄αυτή την όντως θαυμαστή και τόσο παλιά τέχνη, είναι αφ΄ενός μεν ότι καμιά δεν την αντικατέστησε στη πορεία του χρόνου, αφού εξακολουθούμε ακόμη να φτιάχνουμε μεγαθήρια μ΄αυτό τον "απλό" σε συλλογιστική, αλλά εκπληκτικά απαιτητικό για τον μάστορα τρόπο και αφ΄ετέρου η δυσανάλογα απίστευτη ποσότητα μπάζων που προκύπτει, όταν αποφασίσεις να καταστρέψεις έστω κι ένα ελάχιστο κομμάτι αυτού που δημιούργησες.

Σύμφωνα λοιπόν με τον συσχετισμό σου, όλο αυτό το "μπάζο" που έχει συσσωρευτεί εκεί έξω δεν μπορεί να είναι παρά αποτέλεσμα "γκρεμίσματος" και σε καμιά περίπτωση χτισίματος κοινωνιών και σχέσεων.

Καλησπέρες

ikor είπε...

Να είσαι καλά κι εσύ fpboy να δημιουργείς! Η φωτογραφία είναι μια από τις πιο όμορφες δημιουργίες του ανθρώπου!

ikor είπε...

ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ καλησπέρα και καλώς ήρθες!

Ναι, είναι απίστευτο ότι τόσα χρόνια η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί τον ίδιο (περίπου) τρόπο χτισίματος. Κάτι σημαίνει αυτό.

Όσο για το τελευταίο σου σχόλιο, πολύ εύστοχο! Το γκρέμισμα όμως έχει και θετική χροιά: αν δεν γκρεμίσεις κάτι που δεν αξίζει, δεν μπορείς να χτίσεις κάτι καλύτερο!

Συχνά βέβαια γκρεμίζονται ασύστολα πολλά θετικά, χωρίς κανέναν σεβασμό σ' εκείνους που έχτισαν. Άλλωστε το γκρέμισμα είναι πιο εύκολο! Γι' αυτό γεμίσαμε "μπάζα", όπως λες κι εσύ.