Ασφυξία

Δάκρυα, δάκρυα, δάκρυα... Κροκοδείλια, χημικά ή πηγαία.

Λέξεις, λέξεις, λέξεις... Εκατομμύρια λέξεις που θα γραφτούν και θα ειπωθούν για τον θάνατο 3 εργαζόμενων συμπολιτών μας στις 5/5/10.

Αρκεί όμως νομίζω μόνο μια λέξη για το κακό που εδώ και καιρό μας απειλεί: ασφυξία!

Ασφυξία για τον νέο που δε βλέπει ανάπτυξη. Που αγωνιά φοβισμένος, αν τα εφόδια που έχει είναι αρκετά για μια αξιοπρεπή ζωή. Που συμβιβάζεται. Που υποκλίνεται. Που ετοιμάζεται να φύγει στο εξωτερικό.

Ασφυξία για τον οικογενειάρχη που νιώθει ότι πάλι αυτός πρέπει να τιμωρηθεί. Που θα δουλεύει μια ζωή για να πάρει το σπίτι «του» από την τράπεζα. Που βλέπει τον ΦΠΑ κάθε μήνα ν’ ανεβαίνει.

Ασφυξία για τον συνταξιούχο. Που στοχοποιείται πάλι σαν ο υπαίτιος της «κρίσης». Που βλέπει τις εισφορές του (=κόποι μιας ζωής) ν’ αλλάζουν χέρια μέσω δομημένων ομολόγων και πληρώνει και τον λογαριασμό.

Ασφυξία. Για μια κοινωνία που τιμωρείται από λάθη ολίγων. Και βλέπει τους υπαίτιους όχι μόνο να μένουν ατιμώρητοι, αλλά να το παίζουν και τιμητές!

Ασφυξία. Για την πλειοψηφία που υπομένει (σιωπηλά, αλλά όχι άκριτα) τη ληστεία μιας αδίστακτης μειοψηφίας.

Η ατιμωρησία των υπευθύνων είναι το λίπασμα. Όσο κανείς δεν τιμωρείται για τις μικρές ή μεγάλες ληστείες του δημόσιου πλούτου, τόσο η εμπιστοσύνη του κόσμου στο έως σήμερα γνωστό πολιτικό σύστημα θα κλωνίζεται. Και τόσο η οργή θα συσσωρεύεται.

Πότε θα βρεθούν και θα τιμωρηθούν όσοι φταίνε που φτάσαμε ως εδώ; Με πράξεις όμως, όχι με λόγια ή βερμπαλισμούς.

Ο τρόπος άσκησης της εξουσίας ως «δούναι και λαβείν», από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο επίπεδο, δεν είναι κάτι αόριστο. Έχει ονοματεπώνυμα. Πρέπει να τα μάθουμε. Διαφορετικά η σκυτάλη θα περνάει από γενιά σε γενιά.

Γιατί τιμωρία δεν είναι μια ήττα σε εκλογές. Τιμωρία είναι να παταχθεί ό,τι δε γίνεται σωστά στην άσκηση της εξουσίας από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα. Κι αυτό θα γίνει, μόνο αν προσωποποιηθεί.

Όπως ακριβώς τιμωρία είναι να βρεθούν και να φυλακιστούν οι φονιάδες που έκαψαν 3 ανθρώπους ζωντανούς στο κέντρο της Αθήνας. Αντί να έχουν τον γενικό και αόριστο τίτλο του «κουκουλοφόρου» ή του «προβοκάτορα».

Οξυγόνο ψάχνουμε. Απεγνωσμένα. Μάταια;