Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Αξιοποίηση ακαλύπτων: τι μπορεί να λύσει


Ακόμα κι αν ο νόμος έχει διατάξεις για την επιβολή της ενοποίησης των ακάλυπτων χώρων των πολυκατοικιών στο κέντρο μιας πόλης, πιστεύω ότι απαιτείται η συναίνεση των πολιτών. Γιατί είναι κάτι που τους αφορά άμεσα.

Αυτό είναι βέβαια και το μεγαλύτερο εμπόδιο: η δυσκολία συνεννόησης των κατοίκων.

Μήπως λοιπόν η ενοποίηση των ακαλύπτων θα γίνει αποδεκτή, μόνο αν λύσει βασικά προβλήματα των κατοίκων του κέντρου;

Τέσσερα είναι σήμερα τα βασικότερα προβλήματα στα κέντρα των πόλεων: η έλλειψη πρασίνου, χώρων στάθμευσης, πεζοδρομίων και ασφάλειας.

Οι κάτοικοι του κέντρου δεν έχουν πια ανοικτούς χώρους πρασίνου για να κάνουν βόλτα ή να παίξουν τα παιδιά τους. Και οι μετακινήσεις τους δεν είναι πάντα ασφαλείς, ειδικά το βράδυ.

Επιπλέον, παρκάρουν τα ΙΧ τους σε διπλή σειρά ή ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια. Με αποτέλεσμα οι πεζοί και τα ΑμΕΑ να μην μπορούν να κινηθούν.

Η ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων στο κέντρο ενός οικοδομικού τετραγώνου, εκτός από τις ευεργετικές συνέπειες για το περιβάλλον, μπορεί να δώσει λύσεις και στα τρία υπόλοιπα ζητήματα.

Κατ’ αρχάς ο ενοποιημένος χώρος θα περιβάλλεται από κτίσματα. Άρα θα παρέχει τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια ως χώρος συνάθροισης κοινού.

Επιπλέον, ο χώρος που είναι σήμερα κρυμμένος ανάμεσα στις πολυκατοικίες μπορεί να δώσει λύση και στο πρόβλημα της στάθμευσης. Αν σε τμήμα αυτού κατασκευαστεί υπόγειο parking για τους κατοίκους του οικοδομικού τετραγώνου.

Κάτι τέτοιο θα απελευθερώσει τον χώρο περιμετρικά του οικοδομικού τετραγώνου που σήμερα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τη στάθμευση οχημάτων. Θα δώσει έτσι τη δυνατότητα διαπλάτυνσης των πεζοδρομίων και φύτευσης επί αυτών.

Πάνω από το υπόγειο γκαράζ, μπορεί να διαμορφωθεί πλατεία με πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους και πράσινο.

Μια τέτοια συνδυασμένη παρέμβαση παρουσιάζει βέβαια μεγάλες τεχνικές δυσκολίες. Λίγοι Πολιτικοί Μηχανικοί θα αναλάμβαναν να τη μελετήσουν και να την κατασκευάσουν.

Εκτιμώ όμως ότι θα συναντούσε αμέσως την αποδοχή των κατοίκων ενός οικοδομικού τετραγώνου. Γιατί λύνει συγχρόνως και τα τέσσερα βασικά τους προβλήματα, ενώ είναι οικονομικά βιώσιμη:

Oι κάτοικοι ενός οικοδομικού τετραγώνου, ανάλογα με τα χιλιοστά που έχουν, θα συμμετέχουν στη χρηματοδότηση του έργου, λαμβάνοντας και τις επιδοτήσεις που προβλέπονται.

Μετά θα μπορούν να διαχειριστούν τις υπόγειες θέσεις στάθμευσης και θα έχουν λάβει επιπλέον δικαίωμα 50% παραπάνω δόμησης, πάλι κατά το ποσοστό χιλιοστών που τους αναλογεί.

Όλα αυτά θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθούν χωρίς Κτηματολόγιο. Τώρα όμως που καταγράφηκαν οι ιδιοκτήτες, ήρθε η ώρα νομίζω να περάσουμε από τις ρητορείες χωρίς αντίκρισμα στις δράσεις που δίνουν λύσεις.

32 σχόλια:

eirini είπε...

Φίλε μου ειλικρινά θα ήταν τόσο όμορφο όλο αυτό! Ένας χώρος όπου θα μπορούσαν να παίζουν τα παιδιά χωρίς κινδύνους, να παρκάρουν τα αυτοκίνητα, να βρίσκονται μεταξύ τους οι γείτονες... εξωπραγματικά καλό αλλά όχι ακατόρθωτο όπως λες! Μόνο που ζούμε στην Ελλάδα και δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει όλο αυτό το πλαίσιο "συνεννόησης" μεταξύ των κατοίκων ενός οικοδομικού τετραγώνου!
Καλημέρα!!!

Γκρινιάρης είπε...

Και είναι κάτι που εφαρμόζεται και αλλού. Στο μυαλό μου έρχονται Βαρκελώνη και Λονδίνο, όπου μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα έχουν γύρω γύρω κτίσματα και στη μέση ένα κοινόχρηστο κήπο, πολλές φορές με υπόγειο parking. Έχοντας ζήσει μάλιστα σε ένα από αυτά, είναι ωραίο πράγμα να υπάρχει ένας τέτοιος χώρος. Πάντως ναι, προϋποθέτει συνεννόηση και καλή γειτονία.

ikor είπε...

Καλησπέρα eirini!

Τώρα που υπάρχει το Κτηματολόγιο, μπορείς τουλάχιστον να βρεις όλους τους κατοίκους ενός οικοδομικού τετραγώνου.

Πιστεύω ότι τα οφέλη είναι αρκετά. Η συνεννόηση δεν είναι εύκολη ακόμα και στην ίδια πολυκατοικία, πόσο μάλλον σε ολόκληρο Ο.Τ.

Αλλά αν το κράτος χρηματοδοτήσει πιλοτικά μια τέτοιου είδους παρέμβαση, πιστεύω ότι θα είναι πολύ ελκυστική και για άλλους.

ikor είπε...

Καλησπέρα Γκρινιάρη και καλώς ήρθες!

Αυτός ο τρόπος δόμησης ίσχυε στην Αρχαία Ελλάδα: ορθογώνια σπίτια με αίθριο-αυλή στη μέση.

Σε μεγαλύτερη κλίμακα εφαρμόζεται σήμερα σε πολλά μέρη, όπως λες, με μεγάλη επιτυχία.

Η συνεννόηση κι η καλή γειτονία είναι σήμερα πολύ δύσκολα εμπόδια. Κυρίως γιατί ο κόσμος δεν έχει εμπιστοσύνη πως τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα.

Αλλά η σημερινή κατάσταση μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί. Όλοι το βλέπουν αυτό. Άρα δεν είναι αδύνατο να πείσεις γι' αυτές τις αλλαγές.

VAD είπε...

Σε παρακαλώ,Γιάννη,αν αξιοποιηθούν οι ακάλυπτοι,πού θα πετάτε τα σκουπίδια; :)))

b|a|s|n\i/a είπε...

τόλμη θέλει! και να μην γίνονται πάλι τα λάθη τα παλαιότερα στα νέα κτίσματα. δυστυχώς η αθήνα πλέον και ειδικά ασφυχτικά κατοικημένες περιοχές όσο πάνε μοιάζουν μη βιώσιμες. καλησπέρα!

fpboy είπε...

Μακάρι ρε παιδιά!
Μακάρι!

Δήμητρα είπε...

Πάντως είναι μια πολύ καλή πρόταση για όλα αυτά που αναφέρεις...Μακάρι...!Καλησπέρα Ικοράκι.

Σοφία είπε...

Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι μια πολύ πιο ρεαλιστική λύση από το να ευχόμαστε να είχαμε μεγάλα πάρκα (τα οποία, όπου τα έχουμε, δεν πατάει έτσι κι αλλιώς κανείς).

ikor είπε...

Καλησπέρα VaD!

Καλό! Αλλά η κοινή διαχείριση σκουπιδιών είναι θέμα επόμενης ανάρτησης!

Αν ξεκινήσει η σύμπραξη γειτόνων, ΠΟΛΛΑ μπορούν να λυθούν προς όφελος όλων!

ikor είπε...

Καλησπέρα b|a|s|n\i/a!

Συμφωνώ, οι νέες κατασκευές πρέπει να έχουν ορισμένες προδιαγραφές με τις οποίες ελάχιστα ασχολούμαστε.

Π.χ. σε θέματα κατανάλωσης ενέργειας.

Όσο για το κέντρο, όσο κι αν κάποιοι βολεύονται με τον μαρασμό και την απαξίωση που υφίσταται, μπορεί να γίνει καλύτερο!

ikor είπε...

Καλησπέρα fpboy!

Μακάρι δε θα πει τίποτα. Αλλά χρειάζεται όλοι να κάνουμε κάτι. Άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο.

ikor είπε...

Να 'σαι καλά Δήμητρα!

Απλώς χρειάζεται πολιτική βούληση για να μη μένουν οι προτάσεις ασκήσεις επί χάρτου!

ikor είπε...

Καλησπέρα Σοφία!

Συμφωνώ μαζί σου για τα φαραωνικά πάρκα που σχεδιάζονται. Όχι ότι οι (λίγοι) ελεύθεροι χώροι πρέπει να κτιστούν.

Αλλά εκτιμώ ότι οι άνθρωποι χρειάζονται κυρίως το πράσινο εκεί που αναπνέουν τις περισσότερες ώρες τις ημέρας τους κι όχι στην άκρη της πόλης.

Χρειαζόμαστε δηλαδή ρεαλιστικά σχέδια που θα εφαρμοστούν γρήγορα και θα ανεβάσουν το επίπεδο ζωής ΟΛΩΝ!

Ναπoλέων είπε...

Τόσο καλό...
Τόσο απόμακρο...

Ποιό "κτηματολόγιο" και ...πράσιν' άλογα...

Μάς λείπουν άλλα Ikor, πολύ "απλούστερα", όπως π.χ. να μην φοβώμαστε τον ίσκιο μας διότι υπερτιμάμε το τομαράκι μας.

Σε συγχαίρω όμως πού διατηρείς οράματα.

α-α-ε
Ν.

Laplace είπε...

καλημερα κ καλη κυριακη φιλε!
πολυ ομορφη η ιδεα σου,μακαρι να γινοταν,θα καλυτερευε η καθημερινοτητα μας,θα ειχαμε ομορφοτερες εικονες απο την πετιοχη μας,ολα θα ηταν ευκολοτερα..

δεν ξερω,δεν πιστευω πολυ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ...δεν ξερω,το θεωρω δυσκολο..

ikor είπε...

Καλησπέρα Ναπολέοντα!

Όντως, μας λείπουν πολλά στοιχειώδη. Αλλά χωρίς χειροπιαστές προτάσεις, δεν υπάρχει διάλογος.

Και χωρίς διάλογο, τίποτα δε θ' αλλάξει στις γκρίζες κι απόμακρες πόλεις μας...

ikor είπε...

Καλησπέρα laplace78!

Δεν έχεις άδικο, αλλά ο Έλληνας έγινε έτσι επειδή βλέπει γύρω του (και μιμείται) αρνητικά πρότυπα.

Ο γείτονας που κλείνει τη σοφίτα και δεν τιμωρείται, μας νομιμοποιεί να κάνουμε το ίδιο.

Αν δει θετικά πρότυπα, εκτιμώ ότι θα ζηλέψει και θα θέλει να τα αντιγράψει κι αυτός!

cynical είπε...

Καλησπέρα @Ικορ.

Υπαρχουν ακομα οικοδομικα τετραγωνα αχτιστα στην Αθηνα για να γινει αυτο; Και μενα θα μου αρεζε. Οπως και να χτιζονταν πολυοροφες πολυκατοικιες με πολυ ελευθερο χωρο γυρω, παρα κτηρια 5-6 οροφων το ενα διπλα και ακριβως απεναντι στο αλλο.

ikor είπε...

Καλησπέρα cynical!

Αναφέρομαι στους χώρους που έχουν μείνει ακάλυπτοι μετά το κτίσιμο των πολυκατοικιών στο κέντρο μιας πόλης.

Υπό Κ.Σ. (=Κανονικές Συνθήκες), αυτή η επιφάνεια πρέπει να είναι το 30% των οικοδομικών τετραγώνων.

Δηλαδή, για ένα σύνηθες οικοδομικό τετράγωνο 50μ Χ 50μ, μιλάμε για χώρο 750 Μ2.

(Κι εμένα μ' αρέσει αυτό το σύστημα δόμησης -πανταχόθεν ελεύθερο λέγεται- αλλά με τέτοια γεωμετρία οικοπέδων -μικρή πρόσοψη- δυστυχώς στο κέντρο είναι ανέφικτο.)

barel είπε...

Φίλε μου με την μη αξιοποίηση των ακάλυπτων χώρων υπονομεύουμε τη δική μας ποιότητα ζωής και των παιδιών μας μετέπειτα. Κάποτε ο Τρίτσης είπε πως αν βρεθεί ένας δήμαρχος να γκρεμίσει ένα οικοδομικό τετράγωνο και το κάνει πάρκο θα μείνει στην ιστορία. Αυτό όμως που μας προτείνεις εσύ είναι πολύ πιο εφεικτό να γίνει και θα δημιουργήσει όχι ένα αλλά πολλές χιλιάδες μικρά πάρκα και χώρους για παιδιά. Αλλά απαιτεί πολιτικές πρωτοβουλίες με φαντασία και ρεαλισμό ταυτόχρονα που δυστυχώς λοίπουν απο τη χώρα μας και ακόμη περισσότερο απο την Αθήνα.

Vassilis είπε...

Ikor πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα η ιδέα/πρότασή σου. Πρακτικά γνωρίζεις τι χρειάζεται να γίνει για να ξεκινήσει μια τέτοια υλοποίηση;

ikor είπε...

Καλησπέρα barel!

Νομίζω ότι δεν μπορούμε πια να κάνουμε ευχές. Η Αθήνα αυτή είναι. Το να λέμε ότι θα γκρεμίσουμε Ο.Τ. είναι ουτοπία.

Πρέπει όμως να αναζητήσουμε ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες λύσεις για να την κάνουμε καλύτερη.

Λύσεις που θα έχουν άμεσο όφελος ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, όχι μόνο για τις ελίτ.

Φαντασία και ρεαλισμός χρειάζεται, όπως λες!

dyosmaraki είπε...

Τα υπόγεια γκαράζ θα ήταν ότι καλύτερο πρώτα από όλα για την αισθητική κάθε γειτονιάς κι έπειτα για την εξοικονόμηση ελεύθερου χώρου για άλλες χρήσεις.

Καμιά φορά βέβαια ίσως να υπάρξουν δυσκολίες. Για παράδειγμα η δική μας περιοχή είναι βραχώδης και γνωρίζω πως το κόστος για να χτιστούν τα θεμέλια των σπιτιών ήταν τεράστιο λόγω σκληρού υπεδάφους και ειδικών μηχανημάτων που χρησιμοποιήθηκαν.
Ισως σε μία τέτοια περίπτωση ακόμη και αν επιτυγχανόταν μια συμφωνία των κατοίκων για κατασκευή υπόγειου κοινόχρηστου γκαράζ να ήταν δύσκολο λόγω υψηλού κόστους.

Η χρήση αιθρίου συνηθιζόταν όχι μόνο στην αρχαία Ελλάδα αλλά και στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική κάποιων περιοχών. Μάλιστα κάποια σπίτια είχαν κοινόχρηστους χώρους και οι κατοικίες επικοινωνούσαν ακόμη και μεταξύ τους. Βέβαια τότε ίσχυε η συλλογικότητα και οι κατοικίες ανήκαν κυρίως σε συγγενικές ομάδες ανθρώπων οπότε ίσως να ήταν ευκολότερα τα πράγματα για την διαχείρηση των κοινόχρηστων χώρων.

Πολύ πρωτοποριακές βρίσκω τις σκέψεις σου.
Καλή εβδομάδα εύχομαι

ikor είπε...

Καλησπέρα Βασίλη! Καλώς ήρθες και καλή επιτυχία στο blog που (απ' ό,τι βλέπω) μόλις ξεκίνησες.

Εκείνο που πρακτικά πρέπει να γίνει είναι να συνέλθει Γενική Συνέλευση των κατοίκων ενός Ο.Τ. και να αποφασίσει την ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων του Ο.Τ.

Τα λέει αναλυτικά το Άρθρο 12 του ΓΟΚ. Θα το βρεις στην πρώτη σελίδα του blog μου, στη λίστα "Σύνδεσμοι".

Για οτιδήποτε άλλο χρειαστείς, μποορείς να στείλεις και email.

ikor είπε...

Καλή βδομάδα dyosmaraki!

Σίγουρα το ζήτημα είναι τεχνο-οικονομικο-κοινωνικό! Δεν μπορεί να εφαρμοστεί ΠΑΝΤΟΥ με την ίδια ευκολία.

Πάντως σε κάθε Ο.Τ. όπου εφαρμόζεται θα προσφέρει μοναδιαίο όφελος στη γειτονιά.

Κι όταν μαζευτούν πολλά Ο.Τ. και πολλές γειτονιές, το όφελος για όλη την πόλη πια (περιβάλλον, στάθμευση, ασφάλεια) διαρκώς θα μεγεθύνεται.

Από κάπου πρέπει ν' ανάψει το φυτίλι πάντως!

Leviathan είπε...

poli kala ola auta pou les!!makari na ginoun kapoia stigmi!kali evdomada!!

ikor είπε...

Καλή βδομάδα Leviathan!

Καλομελέτα κι έρχεται! Πες-πες, όλο και κάποιος "αρμόδιος" θα ευαισθητοποιηθεί!

Lily είπε...

Εξερετική ιδέα ειναι αύτη όπως θα ήταν πολυ πιο όμορφη η πόλη μας αν σε κάθε ταράτσα γίνοταν και ένας μικρός κήπος. ελπίζω κάποια στιγμή να γίνουν κάποια απο αυτά που λέμε πραγματικότηα και να κάνουμε την πόλη μας πιο όμορφη και την ζωή μας πιο ευκολή.

ikor είπε...

Καλή βδομάδα Lily!

Οι πόλεις μας μπορούν ν' αλλάξουν. Αλλά μας έχουν κάνει μοιρολάτρες και δεν το πιστεύουμε πια.

Με τις γλάστρες στα μπαλκόνια, προσωπικά έχω ένα θέμα: τα φορτία αυτά είναι ΠΟΛΥ μεγάλα!

Δεν ξέρω αν οι υφιστάμενες βεράντες έχουν σχεδιαστεί για να φέρουν τον αντίστοιχο σιδηρό οπλισμό, ώστε να αντέχουν. Χρειάζεται πάντα διερεύνηση!

Για τα καινούρια κτίρια βέβαια, θα μπορούσαν να προβλέπονται πράσινες ταράτσες. Θα είναι και πιο όμορφο και πιο αναζωογονητικό για τις πόλεις μας.

grsail είπε...

Ξέρετε πάντα πίστευα ότι ή αξία ενός δώρου δεν εξαρτάται τόσο από αυτό καθ' αυτό αλλά από το ποιός το προσφέρει.

Με την έννοια αυτή το δώρο που έλαβα από τον κολινδρό αποκτά ιδιαίτερη σημασία!

Είναι Το βραβείο Proximidade !

Το βραβείο περιγράφεται ως εξής:
«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο!Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες. Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς! Αυτό το βραβείο για Blog, πρέπει να δοθεί σε οκτώ αγαπημένους σας bloggers, και οι οποίοι με τη σειρά τους, θα το προτείνουν πάλι με τη σειρά τους, σε οχτώ αγαπημένους bloggers ο καθ' ένας τους κ.ο.κ.»

Ακολουθώ λοιπόν διαδικασία και απονέμω με την σειρά μου το βραβείο στα παρακάτω οκτώ blogs (από τα πάρα πολλά που μου αρέσουν) με τυχαία σειρά και ... για διαφορετικούς λόγους :-) :

ask.dr.Seeng
ikor
ANemos
SWELL
Tzonakos
Atsarantos
CYNICAL
Epicurus
Big History


Ευχαριστώ και πάλι θερμά τον Κολινδρό !


Χαιρετισμοί από www.grsail.blogspot.com

ikor είπε...

Θανάση καλησπέρα!

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το βραβείο. Να είσαι καλά!!