Αξιοποίηση ακαλύπτων: τι μπορεί να λύσει

Ακόμα κι αν ο νόμος έχει διατάξεις για την επιβολή της ενοποίησης των ακάλυπτων χώρων των πολυκατοικιών στο κέντρο μιας πόλης, πιστεύω ότι απαιτείται η συναίνεση των πολιτών. Γιατί είναι κάτι που τους αφορά άμεσα.

Αυτό είναι βέβαια και το μεγαλύτερο εμπόδιο: η δυσκολία συνεννόησης των κατοίκων.

Μήπως λοιπόν η ενοποίηση των ακαλύπτων θα γίνει αποδεκτή, μόνο αν λύσει βασικά προβλήματα των κατοίκων του κέντρου;

Τέσσερα είναι σήμερα τα βασικότερα προβλήματα στα κέντρα των πόλεων: η έλλειψη πρασίνου, χώρων στάθμευσης, πεζοδρομίων και ασφάλειας.

Οι κάτοικοι του κέντρου δεν έχουν πια ανοικτούς χώρους πρασίνου για να κάνουν βόλτα ή να παίξουν τα παιδιά τους. Και οι μετακινήσεις τους δεν είναι πάντα ασφαλείς, ειδικά το βράδυ.

Επιπλέον, παρκάρουν τα ΙΧ τους σε διπλή σειρά ή ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια. Με αποτέλεσμα οι πεζοί και τα ΑμΕΑ να μην μπορούν να κινηθούν.

Η ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων στο κέντρο ενός οικοδομικού τετραγώνου, εκτός από τις ευεργετικές συνέπειες για το περιβάλλον, μπορεί να δώσει λύσεις και στα τρία υπόλοιπα ζητήματα.

Κατ’ αρχάς ο ενοποιημένος χώρος θα περιβάλλεται από κτίσματα. Άρα θα παρέχει τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια ως χώρος συνάθροισης κοινού.

Επιπλέον, ο χώρος που είναι σήμερα κρυμμένος ανάμεσα στις πολυκατοικίες μπορεί να δώσει λύση και στο πρόβλημα της στάθμευσης. Αν σε τμήμα αυτού κατασκευαστεί υπόγειο parking για τους κατοίκους του οικοδομικού τετραγώνου.

Κάτι τέτοιο θα απελευθερώσει τον χώρο περιμετρικά του οικοδομικού τετραγώνου που σήμερα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τη στάθμευση οχημάτων. Θα δώσει έτσι τη δυνατότητα διαπλάτυνσης των πεζοδρομίων και φύτευσης επί αυτών.

Πάνω από το υπόγειο γκαράζ, μπορεί να διαμορφωθεί πλατεία με πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους και πράσινο.

Μια τέτοια συνδυασμένη παρέμβαση παρουσιάζει βέβαια μεγάλες τεχνικές δυσκολίες. Λίγοι Πολιτικοί Μηχανικοί θα αναλάμβαναν να τη μελετήσουν και να την κατασκευάσουν.

Εκτιμώ όμως ότι θα συναντούσε αμέσως την αποδοχή των κατοίκων ενός οικοδομικού τετραγώνου. Γιατί λύνει συγχρόνως και τα τέσσερα βασικά τους προβλήματα, ενώ είναι οικονομικά βιώσιμη:

Oι κάτοικοι ενός οικοδομικού τετραγώνου, ανάλογα με τα χιλιοστά που έχουν, θα συμμετέχουν στη χρηματοδότηση του έργου, λαμβάνοντας και τις επιδοτήσεις που προβλέπονται.

Μετά θα μπορούν να διαχειριστούν τις υπόγειες θέσεις στάθμευσης και θα έχουν λάβει επιπλέον δικαίωμα 50% παραπάνω δόμησης, πάλι κατά το ποσοστό χιλιοστών που τους αναλογεί.

Όλα αυτά θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθούν χωρίς Κτηματολόγιο. Τώρα όμως που καταγράφηκαν οι ιδιοκτήτες, ήρθε η ώρα νομίζω να περάσουμε από τις ρητορείες χωρίς αντίκρισμα στις δράσεις που δίνουν λύσεις.

[ΦΩΤΟ: Διπλωματικές Εργασίες Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, 2006]