Νέοι δρόμοι "πράσινης" σκέψης

Την ώρα που το ελληνικό κράτος αυξάνει τα τέλη κυκλοφορίας για να επιδοτήσει την αγορά νέων αυτοκινήτων, κάπου αλλού σκέφτονται πώς θα ωφεληθούν όλοι απ’ την κυκλοφορία των οχημάτων.

Την ώρα που εμείς ψάχνουμε τρόπους για να γεμίσουμε τους δρόμους μας με όσο το δυνατόν περισσότερα αυτοκίνητα, κάπου αλλού αναζητούν τρόπους για να αξιοποιήσουν τους δρόμους προς παραγωγή ενέργειας!

Εντάξει, οι Γερμανοί κι οι Γάλλοι (ως επί το πλείστον) είναι αυτοί που συνεισφέρουν στην κατασκευή των ελληνικών δρόμων μέσω των κονδυλίων της Ε.Ε. Αναμένουν φυσικά μετά αυξημένες πωλήσεις οχημάτων για να στηρίξουν την αυτοκινητοβιομηχανία τους.

Αλλά υπάρχουν κι άλλοι τρόποι σκέψης σήμερα. Ας πάρουμε για παράδειγμα την κατασκευή δρόμων:

Οι δρόμοι έχουν το εξής χαρακτηριστικό: καταλαμβάνουν μεγάλη επιφάνεια και είναι αρκετά μεγάλοι σε μήκος. Το υπέδαφος όμως δεν αξιοποιείται καθόλου. Επιπλέον, η κυκλοφορία οχημάτων επί αυτών προκαλεί όχληση σε όσους μένουν σε γειτνιάζουσες περιοχές.

Διαβάζω λοιπόν εδώ ότι στο Όρεγκον σχεδιάζουν να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά στοιχεία κατά μήκους των δρόμων τους, για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια!



Διαβάζω εδώ ότι στις ΗΠΑ σκέφτονται να τοποθετήσουν ανεμογεννήτριες στις λεωφόρους. Είτε στο διαχωριστικό ανάμεσα στις δυο λωρίδες, είτε σε κάποιο ύψος πάνω από το οδόστρωμα. Με σκοπό να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από την κινητική ενέργεια των αυτοκινήτων που τρέχουν στον δρόμο.



Διαβάζω επίσης εδώ ότι στις ΗΠΑ διοχετεύονται επενδύσεις στην αξιοποίηση της ηλιακής, αιολικής και γεωθερμικής ενέργειας κατά μήκους των δρόμων τους. Με άμεση εφαρμογή στη θρυλική Route 66.

Το ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγεται θα δίνεται στις γειτνιάζουσες περιοχές. Θα είναι ένα αντισταθμιστικό όφελος σε ανθρώπους που ζουν δίπλα σε δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία και υφίστανται καθημερινά καυσαέρια και ηχορύπανση.

Κι εμείς εδώ αυξάνουμε τα τέλη κυκλοφορίας για να αγοράσουμε νέα αυτοκίνητα! Χωρίς έμπνευση, χωρίς σχέδιο, χωρίς πολιτική βούληση να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας.

Αυτό βέβαια δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα!

Τα τέλη κυκλοφορίας δεν είναι δυνατόν σήμερα να χρηματοδοτούν την αύξηση του στόλου των κυκλοφορούντων αυτοκινήτων. Αυτό προφανώς δεν είναι ούτε «πράσινη ανάπτυξη», ούτε μακροπρόθεσμος τρόπος σκέψης.

Τα τέλη κυκλοφορίας πρέπει να αξιοποιηθούν για να ενισχυθούν άλλες δράσεις: Να χρηματοδοτήσουμε την κατασκευή και συντήρηση νέων χώρων πρασίνου. Να αγοραστούν ετήσιες κάρτες απεριορίστων διαδρομών με τα Μ.Μ.Μ. και να δοθούν σε όσους επιδεικνύουν περιβαλλοντική συμπεριφορά.

Να αναζητήσουμε νέους τρόπους σκέψης, να καλλιεργήσουμε την καινοτομία και την έρευνα, ώστε να καταστεί η «πράσινη οικονομία» βασικό εργαλείο σχεδιασμού των έργων μας.

Μόνο αυτό θα δώσει μακροχρόνιες θέσεις εργασίας. Αλλιώς δίνεται απλώς μια ολιγόχρονη παράταση ζωής σ’ ένα οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που έχει ήδη εξαντλήσει τα όριά του.