Βότσαλα

Οι ανθρώπινες σχέσεις δημιουργούνται όπως τα βότσαλα!

Πώς όμως δημιουργούνται τα βότσαλα;

Στην αρχή βρίσκονται σκόρπια στην παραλία. Το ένα δίπλα στ’ άλλο. Δίπλα-δίπλα, αλλά χώρια. Όπως ακριβώς κι οι άνθρωποι.

Έρχεται το κύμα και τα μπερδεύει. Τους αλλάζει θέση. Τα ανακατεύει... Μέχρι να τα ενώσει!

Ναι, το κύμα με τα φερτά υλικά και τα άλατα του θαλασσινού νερού ενώνει τα βότσαλα. Δημιουργεί αρχικά μικρές ακανόνιστες μάζες με πολλά μικρά βότσαλα. Και πολλά κενά ανάμεσά τους.

Οι δεσμοί είναι χαλαροί στην αρχή. Το αρχικό μόρφωμα σπάει εύκολα, αν κάποιος το θελήσει. Αλλά έχει ήδη φανεί η τάση, έχει γίνει η πρώτη χειροπιαστή μάζα. Και σιγά-σιγά τα κύματα γεμίζουν τα κενά. Δημιουργούν πιο συμπαγείς μάζες.

Και μετά, τα κύματα πάλι, αρχίζουν να σμιλεύουν το αρχικό συνοθύλευμα. Αρχίζουν να ομαλοποιούν τα εξογκώματα.

Δημιουργούν έτσι μεγαλύτερα βότσαλα, ακανόνιστα. Με συνοχή και λεία επιφάνεια. Αλλά και με εμφανή τα σημάδια της συγκολλητικής ουσίας.

Έτσι είναι κι οι ανθρώπινες σχέσεις. Οι δυσκολίες κι οι κοινές επιδιώξεις μας ενώνουν κάποια στιγμή με ορισμένους ανθρώπους.

Η αρχική σύμπλευση δημιουργεί την αρχική μαγιά. Κι η μαγιά δημιουργεί συνοχή. Που όσο χτυπιέται, τόσο δυναμώνει!

Οι αντιθέσεις αμβλύνονται, ομογενοποιούνται. Η ουσία που κάποτε μας συνέδεσε είναι πια κομμάτι του εαυτού μας.

Ναι, στην αρχή ίσως να βρεθήκαμε τυχαία. Μα τώρα βαδίζουμε μαζί επειδή κάτι μας έδεσε!