Πρόωρες εκλογές 2009

Δυο μόλις χρόνια μετά τον Σεπτέμβριο του 2007, ο πρωθυπουργός προκήρυξε χθες πρόωρες εθνικές εκλογές.

Γιατί πάλι εκλογές;

Οι αιτίες κι οι αφορμές διαφέρουν, όπως πάντα. Ουσιαστικά όμως η κλεψύδρα της σημερινής κυβέρνησης άρχισε να αδειάζει τάχιστα αμέσως μετά την οριακή της κοινοβουλευτική νίκη τον Σεπτέμβρη του ‘07.

Με 152 βουλευτές και μερικές προσθαφαιρέσεις στην πορεία, κατέληξε σήμερα να έχει μια οριακή πλειοψηφία 150 βουλευτών, συν τον Παυλίδη.

Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να πάει σε πρόωρες εκλογές και επικαλέστηκε 3 στόχους:

Α) Τον «πόλεμο» κατά της φοροδιαφυγής, Β) το «νοικοκύρεμα» του κράτους και Γ) την «επιτάχυνση» των διαρθρωτικών αλλαγών.

Τι εννοεί άραγε; Μήπως από τον πολύ εθισμό στην αντιπολιτευτική ρητορεία άρχισε να αντιπολιτεύεται και τον ίδιο του τον εαυτό;

Τώρα ανακάλυψε ότι υπάρχει φοροδιαφυγή στην Ελλάδα; Όταν καταργούσε το ΣΔΟΕ, πίστευε ότι δεν υπήρχε φοροδιαφυγή;

Είναι «νοικοκύρεμα» του κράτους η κατάργηση του ΑΣΕΠ; Είναι «νοικοκύρεμα» η αύξηση των κρατικών δαπανών για να αμειφθούν οι εκατοντάδες χρυσοπληρωμένοι σύμβουλοι που διόρισε σε επιτροπές και υποεπιτροπές;

Και πόσες ακόμα διαρθρωτικές αλλαγές θέλει να κάνει; Πούλησαν την Ολυμπιακή, πούλησαν τον ΟΤΕ, όλα τα λιμάνια, ακόμα και τα κτίρια των υπουργείων! Τι άλλο υπάρχει να πουλήσουν;

Τα όμορφα λόγια υπνωτίζουν επί μακρόν, αλλά η αναντιστοιχία λόγων και έργων αφυπνίζει τον κόσμο απότομα!

Αλήθεια, μετά από 5,5 χρόνια στη διακυβέρνηση του τόπου, τι είναι εκείνο που θα θυμάται κανείς ως προσφορά στον τόπο από την απερχόμενη κυβέρνηση; Ποια είναι τα θετικά της διακυβέρνησής τους για τη χώρα;

Ο κύριος Καραμανλής αποχωρεί οικειοθελώς (παγκόσμια πρωτοτυπία!), αλλά δεν αφήνει πίσω του καμία απολύτως παρακαταθήκη. Εκτός από ορισμένες επαναλαμβανόμενες διαπιστώσεις και μιαν ατέρμονη κριτική «στο χθες».

Δυστυχώς, σε κανέναν τομέα δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η χώρα έκανε βήματα προόδου αυτά τα 5,5 χρόνια:

Το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας δεν έχει ισχυρές βάσεις και σαφείς στόχους. Τα εργασιακά δικαιώματα απαξιώνονται. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται διαρκώς, με την ανοχή και τις ευλογίες του κράτους.

Ούτε η Παιδεία, ούτε η Υγεία βελτιώθηκαν. Η Δημόσια Ασφάλεια χειροτέρεψε. Οι Τούρκοι κάνουν πάρτυ παραβιάσεων. Η διένεξη με τη FYROM διαιωνίζεται και το χάσμα μεγαλώνει. Οι αγωγοί φυσικού αερίου με τη Ρωσία υπογράφηκαν, αλλά η κατασκευή δεν προχώρησε...

Εσκεμμένα δεν υπάρχει καμία αναφορά στα σκάνδαλα. Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά γι’ αυτά. Η σημασία τους είναι μεγάλη, γιατί χάθηκαν χρήματα Ελλήνων πολιτών.

Σε προεκλογική περίοδο όμως, η επίκληση των σκανδάλων του χθες είναι το λίπασμα για τα σκάνδαλα του αύριο. Λειτουργεί ως άλλοθι για τους επόμενους («και οι προηγούμενοι έκλεβαν, άρα μη μιλάτε»), ενώ δημιουργεί και προσδοκίες στους εκάστοτε ημέτερους («τώρα έρχεται η σειρά μας»).

Η 5η Οκτωβρίου 2009 θα είναι ούτως ή άλλως μια δύσκολη μέρα. Μόνη ελπίδα είναι τώρα να δώσουν αυτές οι εκλογές μια νέα ισορροπία στο θνησιγενές σημερινό πολιτικό τοπίο. Να γίνουν η αφετηρία για μια νέα πορεία, με σαφείς και μετρήσιμους στόχους.

Να απαντηθούν προεκλογικά ορισμένα ερωτήματα: «Τι είναι σήμερα δημόσιο συμφέρον;». «Ποιος θα είναι ο ρόλος του κράτους μετά την κρίση;»

Και να αναδειχθούν πρόσωπα που, χωρίς βαρίδια απ' το παρελθόν, θα δράσουν συντεταγμένα, με πολιτικά χαρακτηριστικά και υπό καθεστώς πλήρους και διαρκούς ελέγχου.

Η αντοχή του κόσμου στην εναλλαγή εξουσιομανών προσώπων έχει πια εξαντληθεί. Άρα, λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά!

[Η φωτογραφία τραβήχτηκε μετά τις περσινές πυρκαγιές στο Ρέθυμνο.]