20 χρόνια πριν έπεσε το Τείχος του Βερολίνου.
Ίσως ήταν η πρώτη έκφανση της τηλεοπτικής παγκοσμιοποίησης. Ακόμα και τα 12χρονα παιδιά τότε κατάλαβαν αμέσως ότι δεν κατεδαφιζόταν απλώς ένας τοίχος, αλλά κάτι σημαντικότερο.
Ίσως ήταν η πρώτη έκφανση της τηλεοπτικής παγκοσμιοποίησης. Ακόμα και τα 12χρονα παιδιά τότε κατάλαβαν αμέσως ότι δεν κατεδαφιζόταν απλώς ένας τοίχος, αλλά κάτι σημαντικότερο.
Το έβλεπες στα μάτια των απλών ανθρώπων:
(Δείτε επίσης εδώ κι εδώ.)
Κυριολεκτικά και μεταφορικά, μου είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω τείχη να πέφτουν! Γιατί τα τείχη συμβολίζουν τη διαίρεση, το μίσος, τη βίαιη ανάγκη να μπουν διαχωριστικές γραμμές.
Δεν είναι ότι θέλω να ξαπλώσουμε όλοι σε μια προκρούστειο κλίνη και να λέμε τα ίδια. Προτιμώ όμως να μας χωρίζουν δρόμοι, παρά τοίχοι. Γιατί οι δρόμοι δε σε εμποδίζουν να δεις απέναντι. Δεν σου κρύβουν (από φόβο;) την αντίθετη άποψη.
Εκτός βέβαια από το τείχος του Βερολίνου, που έπεσε κάτω από την λαϊκή αντίδραση, υπάρχουν ακόμα πολλά ορατά τείχη που δεν πέφτουν: στην Κύπρο, στην Παλαιστίνη και αλλού...
Όμως τα τείχη σήμερα δεν είναι μόνο ορατά. Υπάρχουν και τείχη αόρατα. Που δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να πέσουν, γιατί δεν τα είδες ποτέ να χτίζονται. Γιατί δεν καταλαβαίνεις ποτέ ότι πέφτεις πάνω τους.
Τέτοια "τείχη" είναι σήμερα η έλλειψη ίσων ευκαιριών κι οι τεχνητές διαχωριστικές γραμμές. Είναι τα μικρά-μεγάλα οχυρωμένα φρούρια, τα παλιά κάστρα με τους αειθαλείς φεουδάρχες και τους μεγαλοπαράγοντες.
Υπάρχουν μόνο και μόνο για να φοβίζουν και να οδηγούν σε "εξοπλισμούς".
«Μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες για λίγο, ή τους λίγους για πάντα. Αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες για πάντα.» Γι' αυτό κι η λογική βάσει της οποίας χτίστηκε το Τείχος του Βερολίνου δεν άντεξε για πάντα.
Ας το έχουν αυτό στο νου τους οι θιασώτες του αυτισμού και της απομόνωσης, οι οπαδοί της περιχαράκωσης και της πανάκριβης ...πολεμίστρας:
Στο τέλος, όλα τα τείχη έχουν την ίδια τύχη!
[Η φωτογραφία είναι από εδώ.]
Αναρτήσεις
24 σχόλια:
ikor Από ότι σήμερα διάβασα μακράν ο καλύτερος!
Και πέρασαν κιόλας 20 χρόνια...Απίστευτο...
Καλημέρα από ΝΖ. σε φιλώ...
Το κείμενό σου, Ικόρ αμείλικτο απέναντι σ'όλα τα τείχη...
Πάρα πολύ ωραίο το πόστ!!!
Αν σκεφτουμε μονο να απαριθμησουμε τα τειχη της καθημερινοτητας μας, μακαρι να 'ξερα που θα τελειωναμε.
Καλημερα Ikor.
Kαι άλυτο μυστήριο γιατί τα τείχη που γκρεμίζονται δυσκολότερα, πιο αργά και πιο επώδυνα απ΄όλα είναι εκείνα που υψώνει ο καθένας μόνος του.
Απέναντι στον συνάδελφο, στον γείτονα, στον σύντροφο, στον διπλανό, ανάμεσα στον ίδιο και τον καθρέφτη.
Μικρά, σχεδόν αόρατα κι όμως τα πιο ανθέκτικα, τα πιο αναίτια τείχη.
Πολύ όμορφη ανάρτηση.
Μπουρλόοοοοτο στα τείχη..... :)
Ικόρ μου,
Τα 12χρονα παιδιά σίγουρα το κατάλαβαν ότι γκρεμιζόταν κάτι σημαντικό. Η συντρόφισσα Αλέκα, που έχει περάσει προ πολλού τα 12 της χρόνια, δεν το έχει καταλάβει ακόμα και σήμερα.
Δε λεω μεγάλη μέρα,αλλά η συνέχεια;Φανφάρες και μεγάλες κουβέντες από τον κάθε Φουκουγιάμα για το τέλος της Ιστορίας,Παγκοσμιοποίηση και να, τα νέα τειχη,πιο υψηλά ακομα,ανάμεσα στους κατέχοντες και στους μη κατέχοντες.
dio.me.gyro σ' ευχαριστώ πολύ! Ώρα σου καλή φίλε!
Καλησπέρα Artanis! Περνούν τα χρόνια γρήγορα. Φιλιά στη ΝΖ!
kariatida62 καλησπέρα!
Υπάρχουν πολλοί που έχουν ανάγκη τα τείχη σήμερα. Σ' αυτούς πρέπει να είμαστε όλοι αμείλικτοι!
Να είσαι καλά!
Αντώνη καλησπέρα!
Ατελείωτη θα ήταν η λίστα αυτή φίλε μου! Τα περισσότερα μάλιστα δεν τα βλέπουμε καν...
ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ καλησπέρα!
Μπουρλότο!!! Που θα έλεγε κι η Σαπφώ Νοταρά!
Έχεις πολύ δίκιο φίλε μου. Αυτά τα τείχη, τα αναίτια, είναι τα πιο επικίνδυνα.
Για τούβλα τους έχουν την ανασφάλεια. Γι' αυτό μας την καλλιεργούν σήμερα ποικιλοτρόπως.
Να είσαι καλά!
Meropi καλησπέρα!
12χρονος ήταν τότε κι ο ikor...
Όσο για την Αλέκα, έχει την πολυτέλεια να μιλάει εκ του ασφαλούς. Χωρίς μάλιστα να έχει ζήσει σε παρόμοιες συνθήκες.
Και καλά να τα λέει σ' εμάς. Μην τύχει όμως καμιά φορά και την ακούσουν οι έγκλειστοι (ή έστω οι αποκλεισμένοι/περιχαρακωμένοι) του τείχους, γιατί δεν ξέρω αν θα αντιδράσουν με την ίδια μακαριότητα...
Δυστυχώς κάποιοι έχουν τείχη στα μάτια!
VaD καλησπέρα!
Συμφωνώ! Τα τείχη που ακολούθησαν ήταν (και είναι) εξίσου περιοριστικά. Ας τα ρίξουμε λοιπόν κι αυτά!
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να γίνει μ' εκείνους που ως απάντηση προτείνουν νέα τείχη.
Αλλά μ' εκείνους που δεν αντιδρούν φοβικά και δεν καλλιεργούν ανασφάλεια και μηδενισμό.
Καλό απόγευμα φίλε μου!
Βρέθηκα το χειμώνα
στο Βερολίνο και τρελλάθηκα
μ' αυτά που διαπίστωσα στο μουσείο
στο σημείο ελέγχου Τσεκ Πόϊντ Τσάρλυ
Ο παραλογισμός σ' όλο το μεγαλείο !!!
Θα απαντήσω λοιπόν με το ίδιο σχόλιο
που άφησα σε σχετικό ποστ της φίλης
και συμφοιτήτριάς μου Μερόπης ...
"'Ολα τα τείχη εύκολα ή δύσκολα ...
κάποτε θα γκρεμιστούν !!!
Το πιο δύσκολο είναι για κάποιους
να γκρεμίσουν τα τείχη που έχουν ...
χτίσει γύρω απ' το μυαλό τους !!!
Συγχαρητήρια σύντεκνε!Υπέροχο το ποστ αυτό!Στο τέλος, όλα τα τείχη έχουν την ίδια τύχη!Respect
Side21, καλησπέρα!
Ναι, αυτά είναι τα πιο δύσκολα τείχη. Αλλά κι αυτά που ορθώνουμε μπροστά από τα μάτια μας!
Επίσης, καταντάει ειδωλολατρία να βλέπεις μόνο το ντουβάρι και όχι τον συμβολισμό ενός Τείχους.
Dreamer Angel, καλησπέρα.
Σ' ευχαριστώ πολύ! Τα φιλιά μου!
Ιστορικά έχει επιβεβαιωθεί ότι κανένα τείχος δεν έχει αντέξει για πάντα. Δυστυχώς όμως τα κάθε είδους τείχη επιδρούν και επιρεάζουν την ζωή όλων μας, μέχρι να γκρεμιστούν ,να σηκωθούν άλλα κ.λ.π
Τα δυσκολότερα είναι τα άυλα τείχη που σηκώνονται γύρω μας και δυστυχώς πληθαίνουν συνεχώς.
καλησπέρα!
Δυστηχώς τα τείχη είναι πολύ διαφορετικά πια !
Αλλά αυτή την βδομάδα θέλω να γιορτάζω με όλη μου την δύναμη την πτώση του ''τείχους της ντροπής''
και να μην κάνω αρνητικές σκέψεις!
Έχεις δίκιο φίλε, αλλά εκείνη την περίοδο εκείνο το τείχος ήταν το θέμα, σήμανε το τέλος του ψυχρού πολέμου με την πιο "εικονογραφημένη" περίοδο. Επόμενο ήταν λοιπόν να γίνει σύμβολο.
Τα υπόλοιπα τείχη έχουν πιο γερά θεμέλια, θα πέσουν πολύ δύσκολα.
Φάνη, καλησπέρα!
Ναι, όλα τα τείχη κάποτε πέφτουν, αλλά μέχρι να πέσουν έχουν ήδη καταπιέσει πολλούς.
Όμως η χαρά της πτώσης πάντοτε θα είναι μεγάλη. Γιατί η αισιοδοξία είναι γομολάστιχα.
Τα δε αόρατα τείχη και πληθαίνουν και πέφτουν πιο δύσκολα. Αλλά μπορούν κι αυτά να πέσουν.
Καλησπέρα fpboy!
Συμφωνώ! Οι θετικές σκέψεις είναι πολύ πιο δυνατές από την αναζήτηση των νέων τειχών.
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου από το photoblog! Αθάνατη Polaroid!
Καλησπέρα Ανέστη!
Ναι, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου ήταν η οπτικοποίηση του τέλους του ψυχρού πολέμου. Έχει μεγάλη σημασία αυτό.
Τα άλλα τείχη έχουν γερά θεμέλια. Η αναζήτησή τους δεν αποσκοπεί στο να ψάχνουμε διαρκώς αόρατους εχθρούς, αλλά στο να είμαστε σε εγρήγορση!
Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου